.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}
Любамір Яраслававіч Гузар (26 лютага 1933, Львоў — 31 мая 2017, Кіеў, Украіна) — украінскі рэлігійны дзеяч, патрыярх-прадстаяцель Украінскай Грэка-Каталіцкай Царквы ў 2001—2011 гг. Святар з 1958 г., епіскап з 1977 г., кардынал з 2001 г. Вярхоўны архіепіскап Львоўскі з 2001 г., Кіева-Галіцкі з 2005 г., архіепіскап-эмерыт з 2011 г. Прадстаўнік вядомага украінскага роду Гузараў.
У 1944 г. выехаў у Аўстрыю, у 1949 г. — у ЗША. Выпускнік Каталіцкага універсітэта Амерыкі, Вялікай духоўнай семінарыі Святога Язафата ў Рыме, Фордгамскага ўніверсітэта. Доктар багаслоўя (1972 г.). У 1972 г. прыняў манаства. Быў паплечнікам Іосіфа Сляпога. Старшыня Львоўскай архіепархіі ў Рыме (1984—1991 гг.). У 1993 г. вярнуўся ў незалежную Украіну, стаў яе грамадзянінам (2002 г.), прызначаны кіраўніком грэка-каталіцкага Кіева-Вышгарадскага экзархата (з 1996 г.). У 2005 г. вярнуў рэзідэнцыю кіраўнікоў грэка-каталіцкай царквы ў Кіеў пасля 450-гадовага перапынку. Ініцыяваў будаўніцтва Патрыяршага сабору Уваскрасення Хрыстовага на Левым берагу ў Кіеве. У 2011 г. выйшаў у адстаўку, перадаўшы свае паўнамоцтвы Святаславу Шаўчуку. Быў адным з маральных аўтарытэтаў украінцаў у 1990-2010-я гг. Памёр у Кіеве, пахаваны ў Кіеўскім патрыяршым саборы УГКЦ. Ганаровы грамадзянін Цярнопаля і Львова.