Леанід Іванавіч Пранчак (12 лістапада 1958, в. Пранчакі, Ляхавіцкі раён, Брэсцкая вобласць) — беларускі паэт.
Нарадзіўся 12 лістапада 1958 года ў вёсцы Пранчакі Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці ў сялянскай сям’і.
Скончыў факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта (1981). Пасля заканчэння ўніверсітэта — малодшы рэдактар Магілеўскага абласнога радыё. З 1983 года — у Рэспубліканскім штабе студэнцкіх атрадаў.
Пазней вучыўся ў аспірантуры Інстытута сусветнай літаратуры АН СССР, працаваў у тэатры-студыі «Верасы», дзяржаўным канцэртным аркестры Беларусі. У 1994—1995 гадах — уласны карэспандэнт газеты «Рэспубліка» ў ЗША. У 1997-? гадах — мастацкі кіраўнік Тэатра-студыі беларускай эстрады.
Першы верш апублікаваў у 1973 г. (газета «Піянер Беларусі»). Сааўтар калектыўнага зборніка вершаў «Лагодны прамень раніцы», 1988), аўтар кніг вершаў «Першапутак» (1988), «Дзяўчына беларуска» (1993), мастацка-дакументалньай кнігі «Беларуская Амерыка» (1994), кнігі выбраных вершаў «Біблія для каханай» (2000).
Перакладае з польскай, расійскай і ўкраінскай моў. Паэтычны твор Леаніда Пранчака «Афрыканская вандроўка» — у аснове мюзікла «Афрыка», музыку да якога напісаў вядомы кампазітар Уладзімір Кандрусевіч.
Больш за 200 вершаў паэта пакладзены на музыку. Найбольш вядомы з іх «Даставай Язэп гармонік», «Пад зоркай Пагоні», «Каля Чырвонага касцёла», «Адзінокая жанчына», «Жыве Беларусь!», «Сумны саксафон», «Паклонніца», «Талака», «Цёмная пані», «Каханая» і інш.
Член Саюза пісьменнікаў СССР з 1989 года.
З 2018 года Леанід Пранчак вядзе масавыя судовыя працэсы аб абароне аўтарскіх правоў на свае творы[1]. Займаецца маніторынгам сродкаў масавай інфармацыі, падручнікаў, дапаможнікаў, і іншых друкаваных выданняў, шукаючы радкі за сваім аўтарствам. Пасля чаго падае пазоў у суд з заявай аб парушэннях аўтарскіх правоў і патрабаваннем фінансавай кампенсацыі. Сярод тых, з кім аўтар судзіўся: «Наша Ніва», «Звязда» «Советская Белоруссия», «Мінская праўда», блогеры, бацькі дзяцей, якія спявалі песні на яго вершы і інш.[2].