У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Васільеў.
Леана́рд Леані́давіч Васі́льеў (3 студзеня 1937, г. Сімферопаль —) — беларускі вучоны ў вобласці цеплафізікі. Доктар тэхнічных навук (1973), прафесар, загадчык лабараторыі порыстых асяроддзяў у Інстытуце цепла- і масаабмену імя Лыкава НАН Беларусі[1], заснавальнік навуковай школы ў галіне цеплавых труб у Беларусі[2].
Скончыў БПІ ў 1959 годзе. З 1961 у Інстытуце цепла- і масаабмену АН БССР, з 1967 загадчык лабараторыі нізкіх тэмператур[3].
Даследаванні па цепла- і масапераносу, працэсаў пераносу энергіі і рэчывы ў капілярна-порыстых асяроддзях пры нізкіх тэмпературах[3].
Аўтар 14 манаграфій, у тым ліку 3 калектыўных на англійскай мове, каля 600 артыкулаў і дакладаў, 218 аўтарскіх пасведчанняў і 12 міжнародных патэнтаў[2].
Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР 1980 года, прэміі Савета Міністраў СССР, прэміі імя акадэміка А. В. Лыкава, прысуджаецца НАН Беларусі, прэміі выдатнага індыйскага вучонага Arcot Ramachandran і іншых[2].
У 2012 годзе быў узнагароджаны залатым медалём Гровера[2].