У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Осіпаў.
Кірыл Нікіфаравіч Осіпаў (2 лютага 1907 — 16 жніўня 1975) — савецкі вайсковец, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Герой Савецкага Саюза (15 жніўня 1941 года)[1].
Осіпаў К. Н., беларус па нацыянальнасці, нарадзіўся ў вёсцы Збароў у сялянскай сям’і. Пасля заканчэння сямі класаў працаваў у райкаме камсамола Жлобіна. У Чырвоную Армію ўступіў у 1929 годзе, прыймаў удзел у савецка-фінскай вайне. У 1931 годзе ўступіў у КПСС[1]. У 1935 годзе скончыў артылерыйскае вучылішча[2].
Удзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайне з чэрвеня 1941 года. Осіпаў быў сакратаром партбюро 245-га гаубічнага артылерыйскага палка (37-я стралковая дывізія, 19-я армія, Заходні фронт), калі, будучы старшым палітруком, апынуўся ў абкружэнні[1]. Осіпаў у складзе групы войскаў генерал-лейтэнанта І. В. Болдзіна з баямі спрабаваў выйсці з акружэння. У жніўні 1941 года, перайшоўшы лінію фронту, змог наладзіць сувязь з Коневым І. С.; пры яго ўдзеле быў распрацаваны і ажыццёўлены план злучэння групы з войскамі Чырвонай Арміі. 15 жніўня 1941 года Осіпаву К. Н. было прысвоена званне Героя Савецкага Саюза[1][2]. У 1942-1943 гадах ён працаваў пры штабе партызанскага руху пры ваенсавеце Заходняга фронту, пакуль у 1944 годзе зноў не апынуўся на фронце, прыняўшы ўдзел у вызваленні Беларусі, у баях ва Усходняй Прусіі і супраць Японіі[2].
Працягнуўшы пасля вайны службу ў арміі, Осіпаў К. Н. у 1947 годзе скончыў Вышэйшую афіцэрскую артылерыйскую школу і ў 1955 годзе пайшоў у запас у званні палкоўніка. Быў пахаваны ў Гомелі на Давыдаўскіх могілках, дзе ў 1976 годзе на яго магіле ўсталявалі абеліск[2].
У гонар Осіпава К. Н. названая адна з вуліц Гомеля[3].