Куніхіка Кадайра (яп.: 小平邦彦; 16 сакавіка 1915 — 26 ліпеня 1997) — японскі матэматык, вядомы сваімі шматлікімі працамі па алгебраічнай геаметрыі і тэорыі комплексных мнагастайнасцей, а таксама як заснавальнік японскай школы алгебраічнай геаметрыі. У 1954 годзе, першым сярод японскіх матэматыкаў, быў узнагароджаны Філдсаўскай прэміяй.
Куніхіка Кадайра нарадзіўся ў 1915 годзе ў Токіа.
У 1938 годзе скончыў Такійскі ўніверсітэт са ступенню па матэматыцы, а ў 1941 годзе — па фізіцы. З 1944 па 1949 гады працаваў у Такійскім універсітэце на пасадзе ад’юнкт-прафесара, у 1949 годзе атрымаў ступень доктара філасофіі. Затым, прыняўшы запрашэнне Германа Вейля, пераехаў у Прынстан для працы ў Інстытуце перспектыўных даследаванняў. У гэты час ён, у супрацоўніцтве з Дональдам Спенсерам, напісаў серыю з 12 прац, у якіх былі апісаны асновы тэорыі дэфармацый комплексных структур на мнагастайнасцях. Таксама Кадайра даказаў мноства тэарэм тэорыі Ходжа. Прыкладна з 1960 года ён пачаў працаваць над класіфікацыяй комплексных аналітычных паверхняў. У прыватнасці, яму ўдалося апісаць K3-паверхні як дэфармацыі квартык у P4 (K3-паверхні былі названыя ў гонар Кумера, Келера і Кадайры). Таксама ў яго гонар быў названы важны інварыянт алгебраічных мнагастайнасцей — размернасць Кадайры.
У 1961 годзе Кадайра перайшоў у Гарвардскі ўніверсітэт. З 1962 года ён працаваў прафесарам ва Універсітэце Джонса Хопкінса, з 1965 года — у Стэнфардскім універсітэце. У 1967 годзе вярнуўся ў Японію і працаваў у Такійскім універсітэце. У 1954 годзе ён быў удастоены Філдсаўскай прэміі, а ў 1984/1985 годзе — прэміі Вольфа па матэматыцы «за выбітны ўклад у вывучэнне комплексных і алгебраічных мнагастайнасцей».
Памёр у 1997 годзе ў горадзе Кофу.