Крапіва кіеўская[3] (Urtica kioviensis ці Urtica hulensis, Feinbrun) — від шматгадовых[4] травяністых раслін рода Крапіва сямейства Крапіўныя.
Дадзены від расце ў вільготных месцах у чорнаальховых і ясеневых лясах[4][5].
Сустракаецца ў Сярэдняй Еўропе: Аўстрыі, Чэхіі, Балгарыі, Венгрыі, Германіі, Румыніі[6]. У Беларусі знаходзіцца на паўночнай мяжы арэалу. Вядомы з пачатку 80-х гадоў мінулага стагоддзя на тэрыторыі Нацыянальнага парку «Прыпяцкі» (Жыткавіцкі раён Гомельскай вобл.), пазней знойдзены ў Лунінецкім, Пінскім і Столінскім раёнах Брэсцкай вобласці[4].
Пабегі прамастаячыя вышынёй 80-120 см[7]. Лісце зялёнае, зубчастае па краю, пакрытае рэдкімі пякучымі валаскамі, па два супрацьлеглых ліста ў кожным вузле. Квітнее з чэрвеня па верасень[5]. На Беларусі — у чэрвені-ліпені[4]. Кветкі зялёныя, да 1 см, з чатырма пялёсткамі[7]. Плады — арэшкі зялёнага колеру з’яўляюцца ў межах Беларусі ў жніўні-верасні[4][7].
Від Крапіва кіеўская ўваходзіць у род Крапіва (Urtica) сямейства Крапіўныя (Urticaceae) парадку Ружакветныя (Rosales).
| яшчэ 8 семейств (па Сістэме APG II) |
яшчэ каля 45—50 відаў | ||||||||||||
| парадак Ружакветныя | род Крапіва | ||||||||||||
| аддзел Кветкавыя, ці Пакрытанасенныя | сямейства Крапіўныя | від Крапіва кіеўская | |||||||||||
| яшчэ 44 парадкі кветкавых раслін (па Сістэме APG II) |
яшчэ каля 60 родаў | ||||||||||||
Уключаны ў чырвоныя кнігі Беларусі, Ліпецкай вобласці Расіі, Закарпацкай вобласці Украіны[7].
Арэшкі крапівы кіеўскай былі вызначаны сярод раслінных рэшткаў у слаях глеб часоў мезаліту з 9249 да 7779 да н.э. на раскопак у паўночна-ўсходняй Германіі[8].
Выява крапівы кіеўскай была выкарыстана на паштовай марцы Босніі і Герцагавіны ў 2015 годзе[9]