Клод Ларэн (Lorrain; уласна Жэле, Gellee, 1600, Шамань, каля Міркура, Латарынгія — 23 лістапада 1682, Рым) — французскі мастак.
Вучыўся ў А. Тасі ў Рыме з 1613 года, дзе пасяліўся канчаткова ў 1627 года; выпрабаваў уплыў П. Брыля, А. Эльсхеймера, Анібале Карачы. Ларэн стварыў свой варыянт класіцыстычнага «ідэальнага» пейзажа, дзе адзінства прасторы дасягаецца за кошт найтонкай распрацоўкі святло-паветранага асяроддзя; ён асабліва любіў эфекты безуважлівага (ранішняга або вячэрняга) святла, якое растае ў залацістай дымцы («Адплыў св. Урсулы», 1646, Нацыянальная галерэя, Лондан: «Выгнанне Агары», 1668, Старая пінакатэка, Мюнхен). Біблейскія, міфалагічныя ці пастаральныя сюжэтныя матывы ў карцінах Ларэна нязменна падпарадкаваны агульнаму летуценна-элегічнаму настрою, разлітаму ў прыродзе, а фігуры носяць чыста стафажны характар (напрыклад, у цыкле пейзажаў «Раніца», «Поўдзень», «Вечар», «Ноч»); усе — 1651-72, Эрмітаж). Натурныя замалёўкі Ларэна (пяро, туш) адрозніваюцца свежасцю ўспрымання розных станаў прыроды, а афорты — віртуознай святлоценявой нюансоўкай.