Квасыліў[1] (укр.: Квасилів) — пасёлак гарадскога тыпу ў Ровенскім раёне Ровенскай вобласці Украіны, чыгуначная станцыя на лініі Роўна - Здалбуніў.
Першае пісьмовае згадванне ў гістарычных крыніцах аб паселішчы з такой назвай адносіцца да 1445 г. 26 мая 1460 г. “Ванка з Квасыліва”, холмскі кашталян, згадваецца ў кнігах Галіцкага суда. У 1470 г. “Ванка Скердзеевіч, сын Джусы з Квасыліва”, прадаў усю сваю спадчыну князю Сямёну Збаражскаму. У 1603 г. Квалысіў згадваецца як вёска, “прыналежная да Роўна” - уласнасць князёў Астрожскіх. У 1870 г. князі Жыгімонт і Карл Радзівілы вырашылі прадаць маёнтак Квасыліў непадалёк Роўна за 36 тыс. рублёў. Велічыня маёнтка на той час складала 1897 моргаў. У 1869-1870 гг. тут з’явіліся чэшскія пасяленні. У гэты час цяперашні пасёлак меў статус хутара пры тракце Крэменец - Здалбуніў - Роўна, тады ж арандатары маёнтка пабудавалі панскі дом.
У XIX ст. Квасыліў з’яўляўся вёскай Ровенскай воласці Ровенскага павета Валынскай губерні Расійскай імперыі. У лютым 1918 г. паселішча акупавалі аўстра-нямецкія войскі, якія заставаліся тут да лістапада 1918 г. У далейшым, паселішча апынулася ў зоне баявых дзеянняў. Пасля заканчэння савецка-польскай вайны ў адпаведнасці з Рыжскай мірнай дамовай у 1921-1939 гг. Квасыліў знаходзіўся ў складзе Валынскага ваяводства міжваеннай Польшчы, у верасні 1939 г. ён ўвайшоў у склад УССР.