Канстанцін Мікалаевіч Бацюшкаў (18 (29) мая 1787, Волагда — 7 (19) ліпеня 1855, Волагда) — рускі паэт .
Глава анакрэантычнага кірунку ў рускай лірыцы («Вясёлая гадзіна», «Мае пенаты», «Вакханка»). Пазней перажыў духоўны крызіс («Надзея», «Да сябра»); у жанры элегіі матывы непадзеленага кахання («Расстанне», «Мой геній»), высокі трагізм («Тас, які памірае», «Выслоўе Мельхісядэка»).