wd wp Пошук: ⬜

Жуль Сезар Савіньі

Жуль Сезар Савіньі (фр.: Marie Jules César Lelorgne de Savigny; 5 красавіка 1777; Провен, Францыя — 5 кастрычніка 1851; Версаль, Францыя) — французскі натураліст і заолаг. Вядомы па сваіх даследаваннях нехрыбтовых, якія насяляюць Егіпет і Сірыю: павукападобных, ракападобных, малюскаў, чарвякоў, складаных асцыдый. Заслугай навукоўца з’яўляецца і ўсталяванне факта гамалогіі ротавых частак насякомых[4].

Жыццё і дзейнасць

Нарадзіўся ў старадаўнім французскім горадзе Провен, змесцаваным у Шампані.

Ва узросце 16 гадоў для завяршэння навучання адправіўся ў Парыж, дзе з такими натуралістамі як Жан-Батыст Ламрк і Жорж Леапольд Кюўе працаваў у нацыянальным музеі прыродазнаўчай гісторыі.

Здзейсніў падарожжа ў Кітай. Падчас навуковай экспедыцыі Напалеона Банапарта ў Егіпет у 1798—1802 гадах, Савіньі суправаджаў, у якасці заолага, Жофруа Сэнт-Ілера. У экспедыцыі Савіньі займаўся, галоўным чынам, вывучэннем нехрыбтовых. Па вяртанні, Савіньі публікуе паміж 1809 і 1813 годам каля пяцідзесяці даследчых публікацый пра насякомых, на падставе сабраных у гэтай кампаніі матэрыялаў.

У 1817 годзе зрок Савіньі пагоршыўся, і яму давялося на некалькі гадоў спыніць працу.

30 ліпеня 1821 года Савіньі быў абраны чальцом Французскай акадэміі навук[5]. Ён з’яўляўся таксама чальцом шматлікіх замежных акадэмій, у прыватнасці, у 1826 годзе быў абраны карэспандэнтам Прускай Каралеўскай акадэміі навук [6].

У 1824 годзе ён пазбыўся зроку.

Памёр Савіньі у 1851 годзе у Парыжы[7].

Бібліяграфія

Histoire naturelle des Dorades de Chine", 1798.
Histoire naturelle et mythologique de l’ibis. París, 1805.
Description de l’Égypte. París, 1805.
Système des oiseaux de l’Égypte et de la Syrie, 1811.[8]
Mémoires sur les animaux sans vertèbres. Ed. d’Éterville & Dufour: Paris, 1816—1820.

Названыя ў гонар навукоўца біялагічныя роды і віды

Роды

Savignya DC.
Savignyella DC.
Savignia Blackwall, 1833[9]

Віды

Acanthodactylus savignyi Audouin, 1809[10]
Anachis savignyi Moazzo, 1939
Ciona savignyi Herdman, 1882
Diadema savignyi (Audouin, 1809)
Embia savignyi Westwood, 1837
Goniopora savignyi (Dana, 1846)
Hyla savignyi Audouin, 1827
Leptochelia savignyi (Krøyer, 1842)
Loimia savignyi M’Intosh, 1885
Microcosmus savignyi Monniot, 1962
Ophiactis savignyi J. Müller & Troschel
Planaxis savignyi Deshayes, 1844
Pusia savignyi Payraudeau, 1826)
Sepia savignyi H. de Blainville, 1827
Siderastrea savignyana H. Milne Edwards & Haime, 1850
Dynamenella savignii H. Milne Edwards, 1840
Thais savignyi (Deshayes, 1844)
Trapelus savignii A.M.C. Duméril & Bibron, 1837
Trididemnum savignii (Herdman, 1886)

Зноскі

1 2 Marie-Jules César Lelorgue de Savigny // http://sdei.senckenberg.de/biographies/information.php?id=17626 Праверана 9 кастрычніка 2017.
1 2 3 4 www.accademiadellescienze.it Праверана 1 снежня 2020.
↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
↑ The Anatomy of the Mouth-parts and of the Sucking Apparatus of Some Diptera by George Dimmock
↑ Académie des sciences. Les membres du passé dont le nom commence par S(фр.) .
↑ Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften. Marie Jules César LELORGNE de Savigny(ням.) .
↑ Archives des Yvelines, commune de Versailles, acte de décès 865, année 1851 (page 183/219)
↑ Maurice Boubier (1925). L’Évolution de l’ornithologie. Ed. Librairie Félix Alcan. París, Nouvelle collection scientifique : ii + 308 p.
↑ Blackwall, J. (1833). “Characters of some undescribed genera and species of Araneidae”. London and Edinburgh Philosophical Magazine and Journal of Science ( 3 (3): 104–112.
↑ Beolens, Bo; Watkins, Michael; Grayson, Michael (2011). The Eponym Dictionary of Reptiles. Baltimore: Johns Hopkins University Press. pp. 233–234. ISBN 978-1-4214-0135-5.