Дыяба́з — старажытная вулканічная (магматычная) горная парода.
Асноўную частку дыябазу складаюць мінералы аўгіт і лабрадор. Па хімічнаму складу блізкі да базальту. Для дыябаза ўласціва нізкае ўтрыманне крэменязёму. Колер — ад цёмна-зялёнага да чарнага.
Для дробназярністага дыябазу характэрны вялікая цвёрдасць і ўстойлівасць да сцірання. Цвёрдасць па шкале Моаса — 6—7 адзінак.
Дыябаз выкарыстоўваецца для вырабу сталоў вымяральных прыбораў і прылад, патрабуючых вялікай дакладнасці, паверачных пліт. Таксама выкарыстоўваецца ў архітэктуры, будаўніцтве і выяўленчым мастацтве.