База́льт — магматычная горная парода, адна з найбольш пашыраных у зямной кары.
Складаецца пераважна з плагіяклазу, піраксену, алівіну, вулканічнага шкла.
Характэрны цёмны колер. Структура горнай пароды парфірападобная ці шклістая. Шчыльнасць 2,52—2,97 г/см³. Тэмпература плаўлення 1000—1250 ºC.
Базальты займаюць агромістыя плошчы дна акіянаў і велізарныя тэрыторыі мацярыкоў (трапы), утвараюць лавы многіх вулканаў.
На Беларусі базальты выяўлены на паўднёвым захадзе, у Брэсцкай упадзіне.
Базальт выкарыстоўваецца ў каменналіцейнай прамысловасці, як будаўнічы і абліцовачны матэрыял.