Дзмітрый Канстанцінавіч Зяленін (2 лістапада 1878, сяло Люк, Заўялаўскі раён, Удмурція — 31 жніўня 1954, Ленінград) — расійскі і савецкі этнограф.
У развіцці ўсходне-славянскай фалькларыстыкі прыкметную ролю адыгралі зборнікі казак, складзеныя Зяленіным і яго думкі пра значэнне рускіх прыпевак, пра эстэтычныя магчымасці гэтага фальклорнага жанру. Этнаграфічныя працы Зяленіна прысвечаны, галоўным чынам, матэрыяльнай культуры і вераванням усходніх славян. Яго працы атрымалі прызнанне не толькі ў СССР, але і за мяжой. У 1946 г. Зелін быў абраны замежным членам Балгарскай АН. Узнагароджаны ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга і медалямі.