wd wp Пошук: ⬜

Дзмітрый Андрэевіч Талстой

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Талстой. Дзмітрый Андрэевіч Талстой (руск.: Дми́трий Андре́евич Толсто́й) (1 (13) сакавіка 1823, Масква — 26 красавіка (7 мая) 1889, Санкт-Пецярбург), дзяржаўны дзеяч Расійскай імперыі, обер-пракурор Свяцейшага Сінода (1865—1880), граф, міністр унутраных спраў і шэф жандармаў (1882—1889), член Дзяржаўнага савета (з 1880), міністр народнай асветы (1886—1880), прэзідэнт Расійскай Акадэміі навук (1982—1889).

Біяграфія

У 1843 годзе скончыў Царскасельскі ліцэй. З 1848 г. на службе ў дэпартаменце духоўных спраў Міністэрства ўнутраных спраў, а з 1853 года ў Марскім міністэрстве. Правёў рэформы сярэдняй адукацыі (1871), гарадскіх вучылішчаў (1874), духоўных навучальных устаноў пры Сінодзе. Сумесна з А. Дз. Пазухіным распрацаваў праекты «Закона аб земскіх участковых начальніках» (1889), «Палажэння аб земскіх установах» (1896). Аўтар прац «Гісторыя фінансавых устаноў Расіі з часоў заснавання дзяржавы да смерці імп. Кацярыны II» (1848), «Рымскі каталіцызм у Расіі» (1876)[2].

Зноскі

1 2 Толстой Дмитрий Андреевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
↑ Караў У. Дз. Талстой Дзмітрый Андрэевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 406. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).

Літаратура

Караў У. Дз. Талстой Дзмітрый Андрэевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 406. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).

Папярэднік: Мікалай Паўлавіч Ігнацьеў	Міністр унутраных спраў Расійскай імперыі 1882—1889	Пераемнік: Іван Мікалаевіч Дурнаво
Папярэднік: Фёдар Пятровіч Літке	Прэзідэнт Расійскай акадэміі навук 1882—1889	Пераемнік: Канстанцін Канстанцінавіч