Дзмітрый Андрусаў (руск.: Дмитрий Николаевич Андрусов, славацк.: Dimitrij Andrusov; 7 лістапада 1897, Юр’еў, Расійская імперыя — 1 красавіка 1976, Браціслава, ЧССР) — славацкі геолаг расійскага паходжання, член Акадэміі навук Славакіі. Лічыцца заснавальнікам сучаснай славацкай геалогіі.
Дзмітрый Андрусаў нарадзіўся ў Юр’еве (цяпер Тарту, Эстонія). Унук археолага Генрыха Шлімана, сын геолага Мікалая Андрусава[8]. У 1915—1918 навучаўся ў Петраградзе, у 1920—1922 — у Сарбонскім універсітэце (Францыя). Пасля працягнуў адукацыю на факультэце хімічных тэхналогій Чэшскага тэхнічнага ўніверсітэта ў Празе (скончыў у 1925). З 1929 працаваў у гэтым універсітэце[8].
Пасля акупацыі Чэхіі Трэцім рэйхам і закрыцця вышэйшых навучальных устаноў Дзмітрый Андрусаў з’ехаў у Славакію, дзе з 1938 працаваў у Браціслаўскім тэхнічным універсітэце. З 1940 адначасна працаваў і на прыродазнаўчым факультэце ўніверсітэта Коменскага. Стаў першым прафесарам геалогіі ў славацкіх школах[9].
У 1952—1970 кіраваў аддзелам геалогіі прыродазнаўчага факультэта. Акрамя лекцыяў, склаў некалькі падручнікаў і праводзіў экскурсіі на прыродзе. Заснаваў і ў 1957—1958 быў першым дырэктарам геалагічнай лабараторыі, пазней пераўтворанай і Геалагічны інстытут Акадэміі навук Славакіі.