Дэ́ніэл Берлі Ву́лфал (англ.: Daniel Burley Woolfall; 15 чэрвеня 1852 - 24 кастрычніка 1918) — другі прэзідэнт ФІФА. Ураджэнец Англіі. Быў на чале ФІФА ў перыяд з 1906 па 1918 годы.
Да таго, як Вулфолла абралі прэзідэнтам ФІФА ён быў членам Футбольнай асацыяцыі Англіі ад Блэкберна, пад яго кантролем знаходзіўся англійская футбол і частка французскіх клубаў, якія ўваходзілі ў асацыяцыю.
На пасадзе прэзідэнта ФІФА ён займаўся уніфікацыяй правілаў футбола, прымаў удзел у арганізацыі футбольных турніраў Алімпійскіх гульняў 1908 і 1912 гадоў. Акрамя міжнародных правілаў футбола ён таксама распрацаваў асноўныя палажэнні аб дзейнасці ФІФА, частка з якіх ужываецца да гэтага часу[1]. Міжнародныя спаборніцтвы былі падзеленыя на клубныя ды нацыянальныя. Удзел членаў ФІФА ў іншых міжнародных камерцыйных турнірах было забаронена.
Ён актыўна займаўся распаўсюджваннем ўплыву ФІФА і пашырэннем яе геаграфіі. Да 1909 года ў арганізацыі складаліся толькі еўрапейскія краіны. Намаганнямі Вулфала да міжнароднай федэрацыі далучыліся ПАР (1909), Чылі (1912), Аргенціна (1912) і ЗША (1913).