Гіпертэрмія — пераграванне, назапашванне залішняга цяпла ў арганізме чалавека і жывёл з павышэннем тэмпературы цела, выкліканае знешнімі фактарамі, якія абцяжарваюць цеплааддачу ў навакольнае асяроддзе або павялічваюць паступленне цяпла звонку. Гіпертэрмія ўзнікае пры максімальнай напрузе фізіялагічных механізмаў тэрмарэгуляцыі (потаавылучэнне, пашырэнне скурных сасудаў і інш.) і, калі своечасова не ліквідаваны прычыны, што выклікаюць гіпертэрмію, гіпертэрмія няўхільна прагрэсуе, сканчаючыся пры тэмпературы цела каля 41-42 ° С цеплавым ударам. Гіпертэрмія суправаджаецца павышэннем і якаснымі парушэннямі абмену рэчываў, стратай вады і соляў, парушэннем кровазвароту і дастаўкі кіслароду да мозгу, якія выклікаюць ўзбуджэнне, часам курчы і страту прытомнасці. Высокая тэмпература пры гіпертэрміі пераносіцца цяжэй, чым пры шматлікіх ліхаманкавых захворваннях.