wd wp Пошук: ⬜

Гідраргіліт

Гідраргіліт, Гібсіт (грэч.: hydor + argillos, вада і белая гліна) — мінерал, аксід алюмінію, γ-Al(OH)3 (часам α-Al(OH)3. Утрымоўвае 65,4 % гліназёму (Al2O3); вядомыя прымешкі Fe3+ і Ga3+, якія замяшчаюць ў структуры Al3+. Назва паходзіць ад прозвішча англійскага мінеролага Дж. Гібса (англ.: G. Gibbs).

Крышталізуецца ў манакліннай сінгоніі. Крышталічная структура слаістая, складаецца з двулістных пакетаў (OH), у сярэдзіне якіх размешчаны іоны Al3+. Па слабых міжпакетных сувязях праходзіць добрая спайнасць. Гідрагіліт утварае дробныя тонкапласціністыя, звычайна бясколерныя з перламутравым бляскам крышталікі, а таксама парашкаватыя масы і скарыначкі з радыяльна-прамяністай або лускаватай мікраструктурай. Цвёрдасць па мінералагічнай шкале 2,5—3,5; шчыльнасць 2300—2400 кг/м³. Гідраргіліт звычайна ўтвараецца пры выветрыванні парод, багатых гліназёмам. Разам з іншымі гідравокісламі алюмінію (дыяспар, бёміт) і жалеза гідаргіліт уваходзіць у склад баксітавых руд.

Зноскі

1. ↑ Гидраргиллит // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.) . — СПб., 1890—1907.
2. 1 2 3 Гідраргіліт (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі

Літаратура

• Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 2. Гатня — Катынь / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ ім. Петруся Броўкі, 1983. — 522 с. — 10 000 экз. — С. 43.

Спасылкі

• Гиббсит // ХиМиК.ру(руск.)

• Гидраргиллит (гиббсит) — А l(ОН){{|3}}sub. Бемит — АlO(ОН). Диаспор — НАlO2 // Экологический центр “Экосистема"™(руск.)

• Гиббсит // Музей естественной истории(руск.)

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Гідраргіліт

Тэмы гэтай старонкі (6):
Катэгорыя·Мінералы алюмінію
Катэгорыя·Вікіпедыя·Спасылкі на Энцыклапедыю прыроды Беларусі без нумароў старонак
Катэгорыя·Гідравокіслы (мінералы)
Катэгорыя·Мінералы
Катэгорыя·Вікіпедыя·Спасылкі на Энцыклапедыю прыроды Беларусі без назвы артыкула
Катэгорыя·Вікіпедыя·Спасылкі на Энцыклапедыю прыроды Беларусі без аўтара