wd wp Пошук:
    ⬜

    Голад падчас Тыграйскага канфлікту

    Асноўны артыкул: Тыграйскі канфлікт

    Раздача харчовай дапамогі ад USAID, 9 ліпеня 2021.

    У ходзе ваеннага канфлікту ў эфіопскім рэгіёне Тыграй, што ідзе з лістапада 2020 года, пачаўся голад[1]. Па стане на студзень 2021 года, сеткай сістэм ранняга папярэджання аб голадзе (FEWS NET) ў адпаведнасці з комплекснай класіфікацыяй фазы харчовай бяспекі (IPC) становішча ацэнена як крызісны (фаза 3)/надзвычайны (фаза 4) ўзровень вострай харчовай бяспекі ў значнай частцы рэгіёну[2]. У канцы месяца, The Economist сцвярджаў, што «верагодна» федэральны ўрад Эфіопіі «наўмысна стрымлівае харчаванне ў спробе змарыць голадам» баевікоў НФВТ. Аднак асобныя прадстаўнікі ўладаў адмаўляюць не толькі штучнае паходжанне крызісу, але і адмаўляюць голад наогул[3]. 10 лютага Абера Тола, кіраўнік эфіопскага таварыства Чырвонага Крыжа (ERCS) заявіў, што асобныя ўцекачы з зоны канфлікту «знясіленыя» і што «іх скура трымалася на касцях». Паводле яго дадзеных, у 80% рэгіёну недаступна гуманітарная дапамога[4]. У пачатку лютага Муферыат Каміль, міністр міру Эфіопіі, дамовіўся з прадстаўнікамі Сусветнай харчовай праграмы дазволіць пашырэнне размеркавання прадуктаў харчавання ў рэгіёне Тыграй[4].

    Гісторыя

    На сустрэчы 8 студзеня надзвычайнага каардынацыйнага цэнтра «Тыграй» паміж міжнароднымі групамі дапамогі і прадстаўнікамі пераходнага ўрада Тыграя ў Мэкэле, сталіцы рэгіёну, рэгіянальны адміністратар Берхане Гебрацадзік падлічыў, што «сотні тысяч» знаходзяцца пад пагрозай голаду, калі харчовая дапамога не будзе павялічаная, і што ў Адвэ людзі «паміраюць пакуль спяць»[5].

    22 студзеня на старонках The Economist з’явіўся артыкул пра голад у Тыграе, дзе казался, што «ўлады наўмысна стрымліваюць харчаванне, спрабуючы замарыць мяцежнікаў голадам»[3].

    25 студзеня Абраха Дэста, кіраўнік апазіцыйнай палітычнай партыі «Арэна Тыграя» і кіраўнік Бюро па сацыяльных пытаннях пераходнага ўрада Тыграя, заявіў, што былі атрыманыя паведамленні аб 10 людзях, якія памерлі ад голаду ў Гуламахда-Варэдэ, дзе па перапісу 2007 года пражывала 84 236 чалавек, і пра 3 смерці ад голаду ў Адвэ, дзе па перапісу за той жа год пражывала 40 500 чалавек[6][7]. Узровень смяротнасці пры голадзе 5-й фазы складае 2 смерці на 10 000 жыхароў у дзень[8]. Па яго заяве, многія людзі былі перамешчаныя пасля таго, як іх маёмасць была разрабавана, і што ежа была даступная, але існавала праблема размеркавання, паколькі кіроўцы баяліся. Ён заявіў, што замежныя арганізацыі па аказанні дапамогі не могуць пакінуць сталіцу Мэкэле з-за меркаванняў бяспекі канвояў. Ён ахарактарызаваў сітуацыю як «беспрэцэдэнтную ў сваёй гісторыі». Па дадзеных Абраха, 4,5 мільёна чалавек маюць патрэбу ў «надзвычайнай харчовай дапамозе»[6]

    У пачатку лютага 2021 года сетка FEWS класіфікавала ўзровень голаду ў рэгіёне Тыграй ў адпаведнасці з крытэрамі комплекснай класіфікацыі фазы харчовай бяспекі (IPC) як «надзвычайная сітуацыя (фаза 4)» у цэнтральных раёнах і як «крызіс (фаза 3)» у астатняй частцы рэгіёну Тыграй, акрамя Заходняга Тыграя. FEWS NET разглядала ўзброены канфлікт і абмежаванні доступу, нізкі ўзровень эканамічнай актыўнасці і даходаў, а таксама «значнае парушэнне рынкавай актыўнасці» ў якасці ключавых фактараў для таго, каб вострая харчовая бяспека 4-га ўзроўню працягвалася ў Цэнтральным і Усходнім Тыграі да мая 2021 годах[2].

    Па дадзеных праваабарончай арганізацыі Human Rights Concern Eritrea (HRCE), да таго, як эрытрэйскія бежанцы ў лагерах бежанцаў Шымельба і Хітсат былі вымушаныя вярнуцца ў Эрытрэю, яны былі настолькі галодныя, што «вымушаныя былі харчавацца травой і карэннямі»[9].

    10 лютага Абера Тола, кіраўнік эфіопскага таварыства Чырвонага Крыжа (ERCS), заявіў, што перамешчаныя грамадзянскія асобы, якім удалося дабрацца да лагераў у гарадах Тыграя, «знясіленыя».

    Вы бачыце, што іх скура сапраўды на касцях. Вы не бачыце ніякай ежы ў іх целе.

    Абера заявіў, што 80% тыграйцам недаступна гуманітарная дапамога. Ён прадказаў, што колькасць смерцяў ад голаду можа вырасці да «дзясяткаў тысяч» на працягу двух месяцаў[4].

    1 чэрвеня Сусветная харчовая праграма ААН папярэдзіла, што па меншай меры 90 адсоткаў насельніцтва ў ахопленым вайной рэгіёне востра маюць патрэбу ў харчовай дапамогі[10]. Па словах галоўнага каардынатара надзвычайнай дапамогі ААН Марка Лаукока, калі дапамога не будзе павялічана ў бліжэйшыя два месяцы, паўстане небяспечны рызыка недахопу харчавання[11].

    Па дадзеных на 23 верасня 2021 года, па меншай меры 150 чалавек памерлі ад голаду ў жніўні месяцы і парадку 400 000 апынуліся ў стане голаду[12].

    Харчовая дапамога

    Размеркаванне

    1 лютага Ян Эгелан, кіраўнік нарвежскага савета па справах бежанцаў, заявіў, што «дванаццаць тыдняў з пачатку канфлікту ў [раёне Тыграя] да гэтага часу не пачаліся значныя гуманітарныя аперацыі», паколькі гуманітарныя арганізацыі не могуць атрымаць доступ да большай часткі рэгіёну, асабліва ўдалечыні ад Мэкэле і асноўных дарог, а таксама з-за адміністрацыйных затрымак і непрадказальнасці ў атрыманні дазволаў на доступ. Эгелан заявіў, што ён «рэдка бачыў, каб гуманітарная дапамога была настолькі абцяжараная і не магла быць аказана ў адказ так доўга, столькім людзям з такімі надзённымі патрэбамі»[13].

    У пачатку лютага 2021 года Муферыят Каміль, міністр міру Эфіопіі, дамовіўся з прадстаўнікамі Сусветнай харчовай праграмы аб «пашырэнні» размеркавання прадуктаў харчавання ў рэгіёне Тыграй, дазволіўшы доступ 25 міжнародным структурам і арганізацыям, у той час як яшчэ 49 чакалі адабрэння[4].

    Блакада

    Першыя паведамленні аб перахопе харчовых грузаў сталі паступаць у снежні 2020-га[14].

    У пачатку красавіка 2021 года Сусветны фонд міру апублікаваў даклад, у якім абвінаваціў дзейныя ўлады краіны ў парушэнні артыкула 8(2)(b)(xxv) Рымскага статута Міжнароднага крымінальнага суда («наўмыснае выкарыстоўванне голада грамадзянскіх асоб у якасці метаду вядзення вайны шляхам пазбаўлення іх прадметаў, неабходных для іх выжывання, уключаючы наўмыснае перашкода пастаўках надзвычайнай дапамогі, як гэта прадугледжана Жэнеўскімі канвенцыямі») і артыкулаў 270(i) і 273 Крымінальнага кодэкса Эфіопіі 2004 года ў якасці адпаведных крымінальных законаў. У раздзеле 4 дакладу пералічаныя доказы штучнага паходжання голаду ў рэгіёне[15].

    Па стане на 15 красавіка, на некалькіх асноўных дарогах, якія кантраляваліся, эрытрэйскай арміяй і рэгіянальнымі сіламі бяспекі Амхара была заблакаваная дастаўка гуманітарнай дапамогі для жыхароў Тыграя[16].

    30 верасня, пасля заявы ААН аб блакадзе харчовых паставак з боку ўрадавых сіл, Эфіопія выслала сем высокапастаўленых службовых асоб арганізацыі. Федэральныя ўлады абвінавацілі іх ва ўмяшання ва ўнутраныя справы краіны. Супрацоўнікам ААН было дадзена 72 гадзіны на тое, каб пакінуць Эфіопію[17][18].

    Зноскі

    1. ↑ Kelly, James (May 1992). “Scarcity and Poor Relief in Eighteenth-Century Ireland: The Subsistence Crisis of 1782–4”. Irish Historical Studies 28 (109): 38–62. doi:10.1017/S0021121400018575. https://www.cambridge.org/core/journals/irish-historical-studies/article/abs/scarcity-and-poor-relief-in-eighteenthcentury-ireland-the-subsistence-crisis-of-17824/080D12CD29FB99082150F27F825BDF60.
    2. 1 2 Continued conflict in Tigray coupled with low economic activity drives Emergency (IPC Phase 4) (нявызн.). Famine Early Warning Systems Network (10 лютага 2021). Архівавана з першакрыніцы 10 лютага 2021.
    3. 1 2 After two months of war, Tigray faces starvation – Ethiopia’s government appears to be blocking food deliveries to the region (нявызн.) (23 студзеня 2021).
    4. 1 2 3 4 Ethiopian Red Cross says 80 percent of Tigray cut off from aid (нявызн.) (10 лютага 2021).
    5. ↑ Starvation crisis looms as aid groups seek urgent Tigray access (нявызн.) (19 студзеня 2021).
    6. 1 2 News: Tigray region interim admin official admits death of 13 due to lack of food; says crisis scale ‘unprecedented’ in region’s history (нявызн.) (25 студзеня 2021).
    7. ↑ Tigray (нявызн.) (недаступная спасылка). Central Statistical Agency (Ethiopia) (18 кастрычніка 2010). Архівавана з першакрыніцы 14 лістапада 20102011-11-14. Праверана 11 лютага 2021.
    8. ↑ IPC and Famine (нявызн.). Integrated Food Security Phase Classification (2013). Архівавана з першакрыніцы 11 лютага 2021.
    9. ↑ The Hidden Truth of Ethiopia’s plan ’to Close Two Refugee Camps in Tigray’ (нявызн.). Human Rights Concern Eritrea (10 лютага 2021). Архівавана з першакрыніцы 10 лютага 2021.
    10. ↑ Over 90 percent of people in war-hit Tigray need food aid. (нявызн.).
    11. ↑ Ethiopia: UN warns 90% of people in Tigray need food aid. (нявызн.).
    12. ↑ ‘Silent killing’: Starvation stalks Ethiopia’s Tigray (нявызн.). France24.com.
    13. ↑ Statement from Secretary General of NRC Jan Egeland: Aid still not reaching Tigray (нявызн.). ReliefWeb (1 лютага 2021). Архівавана з першакрыніцы 10 лютага 2021.
    14. ↑ What happens with the limited volumes of food aid that are sent to Tigray
    15. ↑ Starving Tigray – How armed conflict and mass atrocities have destroyed an Ethiopian Region’s economy and food system and are threatening famine (нявызн.). World Peace Foundation (5 красавіка 2021). Архівавана з першакрыніцы 6 красавіка 2021.
    16. ↑ Breaking: Report received by the UN ‘just this morning’ reveals 150 people died of hunger in Tigray; Eritrean forces, Amhara region authorities restricting humanitarian access
    17. ↑ Ethiopia expels top UN officials amid Tigray aid crisis (нявызн.), BBC News (30 September 2021).
    18. ↑ Ethiopia orders expulsion of 7 top UN officials for ‘meddling’(англ.) . www.aljazeera.com.
    Тэмы гэтай старонкі (5):
    Катэгорыя·Катастрофы 2021 года
    Катэгорыя·Тыграйскі канфлікт
    Катэгорыя·Старонкі з няправільным сінтаксісам спасылак на крыніцы
    Катэгорыя·Гуманітарныя катастрофы
    Катэгорыя·Голад