Ганна Катарына Боберг (шведск.: Anna Boberg; 3 снежня 1864 — 27 студзеня 1935) — шведская мастачка. Была замужам за вядомым шведскім архітэктарам Фердынандам Бобергам.
У 1887 годзе Ганна Боберг сур’ёзна занялася творчасцю, карціны пісала акварэллю і алеем. У 1888 годзе адбылася яе першая выстава. У 1890-х гадах яна пісала карціны алеем на грубым палатне, гэтыя яе працы нагадвалі размаляваныя габелены і былі набытыя для ўпрыгожвання сцен у гатэлі Рыдберга.
На мяжы XIX і ХХ стагоддзяў Ганна шмат працавала ў галіне дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва. Яе вядомыя вазы «Паўлін», (*Påfågelvasen*), якія былі створаны ў [1897](/1897 "1897") годзе, зрабілі сенсацыю.У 1900 годзе на Сусветнай выставе ў Парыжы яе муж Фердынанд быў аўтарам шведскага павільёна, а Ганна стварыла для гэтага павільёна шматлікія працы з тэкстылю, якія былі вытканыя на фабрыцы Handarbetets vänner і К.
У 1901 годзе, падчас падарожжаў па паўночнай Швецыі і Нарвегіі з мужам, Ганна была зачараваная краявідамі і прыродай гэтых краін. У наступныя 33 гады яна малявала па сваіх ўспамінах зімовыя пейзажы гэтых паўночных мясцін.
У 1903 годзе карціны Ганны выстаўляліся ў Стакгольме, а ў 1905 годзе — у Парыжы. Апошняя яе выстава адбылася ў 1927 годзе.
Пасля 1915 года яе муж пакінуў кар’еру архітэктара і з Ганнай падарожнічаў па Швецыі. Падчас паездак Боберг рабіла шляхавыя нататкі, якія пасля выдала асобнай кнігай. У 1925 годзе сям’я пераехала са Швецыі ў Парыж, але ў сакавіку 1929 года муж і жонка вярнуліся ў Стакгольм, дзе пражывалі на віле Blecktornet.
У 1935 годзе Ганна Боберг памерла пасля аперацыі. На яе пахаванні прысутнічалі члены Шведскай каралеўскай сям’і: наследны прынц Густаў Адольф, прынцэса Інгрыд і прынц Бертыль.
ISBN191-540-5573-3