Ганна Сафія Шарлота Альстром (шведск.: Anna Sofia Charlotta Ahlström, 19 ліпеня 1863 — 12 кастрычніка 1943) — шведская выкладчыца, дырэктар школы.
Ганна Альстром нарадзілася ў Стакгольме ў 1863 годзе, была другім дзіцём Юнаса Альстрома, будаўнічага падрадчыка і дыпламаванага архітэктара.
Ганна атрымала добрую пачатковую адукацыю: скончыла дзевяцігадовую школу ў Стакгольме, а затым працягнула навучанне ў школе для дзяўчат Wallinska skolan, найстарэйшай у Швецыі, якую скончыла ў 1885 годзе. Затым яна паступіла ў Упсальскі універсітэт і ў 1891 годзе атрымала дыплом бакалаўра. Пасля гэтага Ганна падарожнічала па Італіі і Францыі, некаторы час жыла ў Парыжы. Вывучала замежныя мовы ў Парыжы, Лондане і Берліне. У 1899 годзе Ганна абараніла дысертацыю ва Уппсальскім універсітэце, тым самым стаўшы адной з першых шведак, якая атрымала ступень доктара філасофіі, і першай шведкай-доктарам філасофіі па раманскім мовам. Яе дысертацыя Sur la langue de Flaubert была прысвечана Гюставу Флоберу.
Перад абаронай дысертацыі Ганна выкладала ў некалькіх школах Стакгольма. Ёй не дазволілі падаць заяву на пасаду дацэнта; у канцы XIX стагоддзя ў Швецыі была даволі моцная дыскрымінацыя жанчын у сістэме акадэмічнага адукацыі, ім практычна быў закрыты доступ да высокіх пасадаў ва ўніверсітэтах. Тады Ганна звярнулася да сферы пачатковай адукацыі. Яна на працягу года праходзіла падрыхтоўку настаўнікаў у Norra Latin ў Стакгольме, але і пасля гэтага ёй адмовілі на пасаду старэйшай настаўніцы. Ганна ў ліку 93 жанчын-навукоўцаў падпісала зварот з рашучай крытыкай дыскрымінацыі жанчын, але стала зразумела, што барацьба за роўныя правы зойме гады.
Тады Ганна вырашыла адкрыць уласную школу. Але ёй адмовілі у выдачы крэдыта не толькі банкі, але і ўласная сям’я. Асабіста звярнуўшыся да аднаго з фінансістаў, Ганна здолела атрымаць у яго сродкі, на іх яна адкрыла пачатковую школу для дзяўчынак (Nya Elementarskolan för flickor), стаўшы яе дырэктарам. Ёй тады было 39 гадоў. Ганна ўмела распараджалася і фінансамі, і школай, і за першыя пяць гадоў школа Альстром, як яе называлі, набыла добрую рэпутацыю. Ганна выклікала ўражанне добрай і разумнай жанчыны з пачуццём гумару. Сама яна ў школе выкладала латынь і французскую мову.
У 1922 годзе школа Альстром размяшчалася ў больш прасторных памяшканнях, ўключала ў сябе 3 падрыхтоўчых класа для хлопчыкаў і дзяўчынак, 8 школьных класаў для дзяўчынак і 4 гімназіі, усяго ў ёй было 410 вучняў. Школа мела права выдаваць выпускны дыплом.
Ганна Альстром замужам не была. Спадарожніцай яе жыцця стала Элен Терсерус, якая была прынята ў школу ў 1907 годзе Яны разам сышлі на пенсію ў 1930 годзе, разам стварылі «Фонд Ганны Альстром і Элен Терсерус», які прадастаўляе стыпендыі жанчынам-даследчыкам за вышэйшую адукацыю на факультэце гуманітарных і сацыяльных навук Стакгольмскага ўніверсітэта ў выглядзе двухгадовых даследчых грантаў і грантаў адзінокім незамужнім жанчынам.
Ганна і Элен памерлі ў 1943 годзе. Да 1973 года школа Альстром заставалася прыватнай, у 1983 годзе яна была перададзена Стакгольмскаму ўніверсітэту.