Віторыа Грэгоці (10 жніўня 1927 — 15 сакавіка 2020) — італьянскі архітэктар і горадабудаўнік, тэарэтык і практык архітэктурнага неарацыяналізму.
Нарадзіўся 10 жніўня 1927 года ў Навары. У 1952 годзе скончыў Міланскі тэхнічны ўніверсітэт(руск.) бел..
Сфармуляваў ідэі італьянскага неарацыяналізму ў кнізе «Тэрыторыя архітэктуры(італ.) бел.» (1966).
У 1974 годзе заснаваў студыю Gregotti Associati International. У ліку яе найбольш важных праектаў: план развіцця раёна Бікока(італ.) бел. ў Мілане (1985—2005 гады), культурны цэнтр Белем(італ.) бел. у Лісабоне (1988—1993), тэатр Арчымбольдзі(італ.) бел. ў Мілане, тэатр у Экс-ан-Правансе (2003—2007).
Грэгоці быў дырэктарам па выяўленчым мастацтве на Венецыянскай біенале з 1974 па 1976 год. Курыраваў біенале архітэктуры ў 1980 і 1984 гадах[8].
Кіраваў часопісам для архітэктараў і дызайнераў Casabella ў 1982—1996 гадах.
Апошняй працай стала рэканструкцыя былой фабрыкі ў Тэатр Леапольда ў Фалоніцы (2012).
Шпіталізаваны ў клініку Сан-Джузэпэ ў Мілане з-за наступстваў каранавіруснай пнеўманіі. Памёр 15 сакавіка 2020 года[9].