Вільгельм Кінцль (ням.: Wilhelm Kienzl; 17 студзеня 1857 — 3 кастрычніка 1941) — аўстрыйскі кампазітар.
Кінцль нарадзіўся ў маленькім аўстрыйскім горадзе Вайцэнкірхен. яго сям’я пераехала ў сталіцу Штырыі ў горад Грац у 1860 годзе, дзе Вільгельм вывучаўся гульні на скрыпцы пад кіраўніцтвам Ігнаца Улям, фартэпіяна пад кіраўніцтвам Ёгана Бува, а таксама навучаўся кампазітарству ў вучня Фрыдэрыка Шапена Луі Станіслава Март’е дэ Фантэна. З 1874 года Вільгельм навучаўся кампазіцыі ў Вільгельма Маера. Кінцль навучаўся музычнай эстэтыцы ў Эдуарда Гансліка і гісторыі музыцы ў Фрыдрыха фон Гаўсегера. Пасля Кінцль паступіў у музычную кансерваторыю Пражскага ўніверсітэта. Потым ён навучаўся ў Лейпцыгскай кансерваторыі ў 1877 годзе, а потым у Веймары, дзе яго настаўнікам быў Ферэнц Ліст. Далей Кінцль скончыў дактарантуру ў Венскім універсітэце.
У 1879 годзе Кінцль выправіўся ў тур па Еўропе як піяніст і дырыжор. Ён стаў дырэктарам Нямецкай оперы ў Амстэрдаме ў 1883 годзе, але неўзабаве вярнуўся ў Грац, дзе ў 1886 годзе ўзяў на сябе кіраўніцтва кансерваторыяй. Перад сезонам 1890—1891 гадоў Вільгельм быў запрошаны Бернгардам Пальіні ў якасці капельмайстра ў Гамбургскі гарадскі тэатр, але ўжо ў сярэдзіне студзеня быў звольнены праз дрэнныя водгукі. Пазней працаваў дырыжорам у Мюнхене.
У 1894 годзе Кінцль напісаў сваю трэцюю і найбольш знакамітую оперу «Der Evangelimann». У 1897 годзе пэўны поспех атрымала яго опера «Дон Кіхот». У 1917 годзе Кінцль пераехаў у Вену, дзе ў 1919 годзе памерла яго першая жонка, і а ў 1921 годзе ён ажаніўся з адной з лібрэтысткай яго опер.