Вільгельміна Фундзін (шведск.: Wilhelmina Fundin, поўнае імя шведск.: Wilhelmina Christina Fundin; 12 ліпеня 1819 — 28 студзеня 1911) — шведская оперная спявачка.
Спявала ў Каралеўскай оперы ў Стакгольме без перапынку на працягу 30 гадоў; у сярэдзіне 1800-х гадоў лічылася адной з самых таленавітых выканаўцаў оперы.
Нарадзілася 12 ліпеня 1819 года ў Стакгольме ў сям’і святара Карла Фундзіна і яго жонкі Крысціны Вікстрэм, якая загадвала пансіянатам для вучняў драматычнай школы Dramatens elevskola ў 1837—1847 гадах. Калі Вільгельміне было чатырнаццаць гадоў, яна пазнаёмілася з будучай опернай спявачкай Жэні Лінд.
Разам са сваёй сястрой Шарлотай, Вільгельміна паступіла ў 1833 годзе ў школу Каралеўскай оперы, стаўшы ў ёй прафесійнай опернай спявачкай у 1841 годзе. Калі яе сяброўка Жэні Лінд гастралявала за мяжой, а таксама пасля таго, як яна пакінула Швецыю, Вільгельміна ўзяла на сябе частку яе оперных роляў. Вільгельміна Фундзін наведала Жэні Лінд ў Германіі падчас свайго нямецкага тура, але, нягледзячы на запрашэнні, яна адмовілася наведаць яе ў Англіі (дзе засталася жыць Лінд) з-за страху перад марскім падарожжам.
Фундзін працавала ў Каралеўскай оперы да 1870 года і ў 1871 годзе пайшла са сцэны на заслужаны адпачынак. Сярод яе самых роляў вядомых былі: Царэўна ночы ў «Чароўнай флейце», Адальджыза ў «Норме» і Леанора ў оперы «Алесандра Страдэла».
Памерла 28 студзеня 1911 года ў Стакгольме.