У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Марухін. Вячаслаў Аляксандравіч Марухін (4 сакавіка 1946, в. Фёдараўка, Мічурынскі раён, Тамбоўская вобласць) — беларускі архітэктар.
Нарадзіўся ў 4 сакавіка 1946 годзе ў вёсцы Фёдараўка, якая была заснаваная перасяленцамі з Беларусі. Скончыў Беларускі політэхнічны інстытут у 1969 годзе. Працаваў мастаком-дэкаратарам на кінастудыі «Беларусьфільм», у Мінскім аблграмадзянпраекце, у БелНДІПгорадабудаўніцтва, з 1976 г. — галоўны архітэктар праектаў у Сельгастэхпраекце[1].
Член Саюза архітэктараў СССР з 1979 года. Пражывае ў Мінску[1].
Адзін з аўтараў будынкаў Політэхнічнага інстытута ў Наваполацку, пансіяната ветэранаў партыі ў Барысаве, Выстаўкі дасягненняў перадавога досведу будаўніцтва і механізацыі на магістралі Мінск-Магілёў, помнікаў героям Вялікай Айчыннай вайны ў Салігорску, Любані[1], помніка Язэпу Драздовічу ў Мінску (1993).
Лаўрэат рэспубліканскага за распрацоўку тыпавога сельскага жылля (1980).