У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Шчаглова. Ве́ра Васі́леўна Шчагло́ва (нар. 29 жніўня 1922, с. Тахта, Мядзведзінскі раён, цяпер Краснагвардзейскі раён Стаўрапольскі край) — палеантолаг і археазаолаг. Кандыдат біялагічных навук (1950).
Нарадзілася ў сям’і праваслаўнага святара. Скончыла геолага-глебава-геаграфічны факультэт Сярэднеазіяцкага універсітэта ў Ташкенце (1944). У 1946-1949 аспірант Палеанталагічнага інстытута АН СССР у Маскве. Пасля абароны кандыдацкай дысертацыі «Большерогие олени, их систематическое положение и стратиграфическое распределение» (1950), у 1954 прыехала на працу ў БССР. У 1954—1957 і 1966—1973 працавала на кафедры геалогіі БДУ, у 1957—1966 — старшы навуковы супрацоўнік Інстытута геалагічных навук АН БССР, у 1973—1978 — старшы навуковы супрацоўнік Інстытута гісторыі АН БССР. Таксама працавала ў БелНДГРІ.
Даследавала касцявы матэрыял з раскопак больш за 60 археалагічных помнікаў каменнага, жалезнага вякоў і сярэднявечча з тэрыторыі Беларусі і Расіі. Атрыбуцыя В. Шчагловай больш за 100 тыс. костак і іх статыстычная апрацоўка выкарыстаныя археолагамі для характарыстыкі гаспадарчай дзейнасці насельніцтва ў розныя эпохі.
Аўтар 33 навуковых публікацый, 3 фондавых манаграфій па гісторыі палявання і жывёлагадоўлі ў Беларусі.