У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Бечык. Варлен Леанідавіч Бечык (25 чэрвеня 1939, в. Астрашыцкі Гарадок, Мінскі раён) — беларускі савецкі крытык і літаратуразнавец. Кандыдат філалагічных навук (1974)[1]. Сын Ларысы Кароткай.
Скончыў БДУ ў 1960. З 1972 навуковы супрацоўнік інстытуту літаратуры АН БССР, з 1981 намеснік галоўнага рэдактара выдавецтва «Мастацкая літаратура»[1].
Друкуецца з 1959 года. Даследуе беларускую паэзію: праблемы яе грамадзянскасці і мастацкасці, пытанні майстэрства, асаблівасці творчых індывідуальнасцяў майстроў паэтычнага слова (артыкулы пра Я. Купалу, А. Куляшова, У. Хадыку, А. Дудара, П. Броўку, П. Панчанку, А. Пысіна , А. Вярцінскага, Р. Барадуліна і інш: зборнік літаратурна-крытычных артыкулаў «Свет жывы і блізкі», 1974; манаграфія «Беларуская савецкая лірыка», 1979, сумесна з М. Ярашам)[1]. Аналізуе і празаічныя творы беларускай літаратуры (артыкулы пра В. Быкава, І. Пташнікава, Я. Сіпакова, І. Хадановіча і іншых)[1].