Вальтэр Шацільёнскі (ням.: Walter von Châtillon, фр.: Gautier de Châtillon, лац.: Gualterus de Insula, Walterus ab Insulis, Gualterus de Castiglione, Galterus de Castellione; каля 1135, Ліль-каля 1200) — французскі лацінскі паэт. Адзін з буйнейшых паэтаў-вагантаў. Вучыўся ў Парыжы і Рэймсе. Займаў пасаду каноніка пра двары Генрыха II. Шмат падарожнічаў. Паводле падання, памёр ад праказы ў Парыжы.
Галоўны твор Вальтэра - эпічная паэма ў 10 кнігах «Александрэіда» (напісана ў канцы 1170-х ці пачатку 1180-х гг.) пра жыццё і дзеянні Аляксандра Македонскага, у асноўным, на матэрыяле Курца Руфа.