Біргер Ярль (шведск.: Birger Jarl), Біргер з Бельбю (? — 21 кастрычніка 1266) — дзяржаўны дзеяч Швецыі.
Кіраўнік (ярль) дзяржавы з 1248 года пры каралю Эрыку Эрыксане, а з 1250 года пры каралю Вальдэмары I, сваім сыне. Абапіраючыся на каталіцкую царкву і бязлітасна распраўляючыся з варожымі яму групоўкамі шляхты, праводзіў палітыку ўмацавання каралеўскай улады. Узначаліў паход шведскіх феадалаў супраць Ноўгарада, пацярпеў паражэнне ў Неўскай бітве 1240. У 1249 узначаліў крыжовы паход супраць тавастаў, што прывяло да заваявання племя. Па традыцыі лічыцца заснавальнікам (1252) Стакгольма, пры ім горад быў умацаваны.