Бора Чосіч (па-сербску Бора Ђосић/Bora Ćosić; 5 красавіка 1932, Заграб) — сербскі і харвацкі празаік, эсэіст, публіцыст.
Бора Чосіч нарадзіўся ў Харватыі, аднак, калі яму было 5 год, сям’я пісьменніка пераехала ў Бялград, дзе ён пражыў больш за паўстагоддзя, да пачатку грамадзянскай вайны, калі эміграваў у Германію. Вывучаў філасофію ў Бялградскім універсітэце, працаваў у рэдакцыях розных часопісаў і на кінастудыі. Як пісьменнік дэбютаваў у сярэдзіне 50-ых гадоў. Аўтар больш за 30 кніг.
Жыве ў Берліне.
Найважнейшы твор пісьменніка — апублікаваная ў 1969 годзе аповесць «Роля маёй сям’і ў сусветнай рэвалюцыі» («Uloga moje porodice u svetskoj revoluciji»). Гумарыстычная аповесць-хроніка, у якой у асаблівым аўтарскім стылі распавядаецца гісторыя тыповай сербскай сям’і падчас Другой сусветнай вайны. Была экранізавана.
Урывак з «Ролі маёй сям’і ў сусветнай рэвалюцыі»:
Мама звычайна спявала песні, прасуючы бялізну, нягледзячы на зубны боль. Вечарам мы гулялі ў незвычайную гульню «Ня зліся, чалавеча!». Потым мяне павялі да лекара, лекар спытаў: «Ён ва сне дрыгаецца?» Мама адказала: «Дрыгаецца!» Лекар нешта пісаў, пасля сказаў: «Гэта псіхічная траўма ў выніку заўчаснага няўмеранага ўдзелу ў напружанай гульні!» Потым сказаў мне: «Глядзі на аблокі і ні пра што не думай!» Я адказаў: «Добра!» Мама купіла мне кубікі; я сказаў: «Гэта лухта!» Я хацеў чытаць кнігу «Незвычайныя прыгоды Карыка і Валі», рускага паходжання. Мама сказала: «Гэта цябе пагубіць!» Я сказаў: «Ну і няхай!»