Бон Адрыен Жано дэ Мансей, які меў тытул герцаг дэ Канельяна (фр.: Bon Adrien Jannot de Moncey, duc de Conegliano; 31 ліпеня 1754 — 20 красавіка 1842) — маршал Францыі.
Пачаўшы службу з 15 гадоў простым радавым, у 1794 годзе быў ужо дывізіённым генералам. У 1799 годзе ён камандаваў заходне-пірэнейскай арміяй, а ў 1800 годзе перайшоў у Італію праз Сен-Гатард.
Пры заснаванні імперыі Мансей атрымаў чын маршала, а ў 1805 годзе — тытул герцага дэ Канельяна; у 1808—1809 гадах, камандуючы корпусам у Іспаніі, садзейнічаў авалоданню Сарагосай; у 1814 годзе, з’яўляючыся начальнікам штаба Нацыянальнай гвардыі, браў удзел у абароне Парыжа; у 1815 годзе за адмову ад старшынства ў судзе над маршалам Неем падвергся трохмесяцоваму зняволенню.
У 1823 годзе камандаваў корпусам у арміі герцага Ангулемскага ў Іспаніі.
Пры Луі-Філіпе быў кашталянам парыжскага дому Інвалідаў.
У 1808 годзе Мансею прыйшлося адступіць ад больш малалікага іспанскага войска генерала Вентуры Кара.
Пры напісанні гэтага артыкула выкарыстоўваўся матэрыял з Энцыклапедычнага слоўніка Бракгаўза і Ефрона (1890—1907).
Тэмы гэтай старонкі (16):