Барыс Уладзіміравіч Нічкоў (24 верасня 1938, Свярдлоўск, РСФСР — 3 лістапада 2018) — беларускі музыкант-габаіст, педагог. Заслужаны артыст Беларускай ССР (1983). Доктар мастацтвазнаўства (Расія, 2006).
Скончыў у 1961 годзе Уральскую кансерваторыю ў Свярдлоўску.
У 1960—1966 гадах саліст Дзяржаўнага народнага аркестра Беларусі, аркестраў Беларускага тэлебачання і радыё, Дзяржаўнага тэатра оперы і балета Беларусі. З 1967 года выкладаў у Беларускай акадэміі музыкі, у 1981—1991 гадах (з перапынкам) загадчык кафедры, у 1986—1991 гадах — прарэктар па вучэбнай рабоце, з 1987 года прафесар. У 1972 годзе праходзіў асістэнтуру-стажыроўку ў Дзяржаўным музычна-педагагічным інстытуце імя Гнесіных.
У 1999 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю, у 2006 годзе — доктарскую.
Член Беларускага саюза музычных дзеячаў з 1991 года, член Беларускага саюза тэатральных дзеячаў з 1984 года.
Памёр 3 лістапада 2018 года.
Яго выканальніцкай манеры характэрны прыгажосць гуку, тэхнічная дасканаласць. Арганізатар і мастацкі кіраўнік ансамбля салістаў Дзяржаўнага аркестра сімфанічнай і эстраднай музыкі Беларусі (з 1993). Аўтар кнігі «Народныя духавыя інструменты ў музычнай культуры Беларусі» (1981). Лаўрэат Рэспубліканскага конкурсу выканаўцаў на духавых інструментах (1963). Сярод вучняў Л. Каліноўскі, Ю. Лікін, І. Ляшчышын, Л. Мурашка, С. Сяргеенка.
Удастоены звання «Заслужаны артыст Беларускай ССР» (1983), узнагароджаны ордэнам Францыска Скарыны (2009).