wd wp Пошук: ⬜

Баляслаў Слосканс

.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}

Баляслаў Слосканс (па-латышску: Boļeslavs Sloskāns; 19 жніўня 1893, Цілглс Рэжыцкага пав. Віцебскай губерні, цяпер Латвія — 18 красавіка 1981, Бельгія) — каталіцкі святар, рэлігійны і грамадскі дзеяч беларускага замежжа.

Біяграфічныя звесткі

Паходзіў з латышскай каталіцкай сям’і: бацькі — Бярнард і Цыцылія Слоскансы. У 1905-07 вучыўся ў Рэжыцкай гарадской 3-класнай навучальні. Скончыў Магілеўскую духоўную каталіцкую семінарыю (1917). Пасвячоны ў святары 21.1.1917. Душпастырскую дзейнасць пачаў на пасадзе вікарыя пры касцёле Св. Кацярыны ў Петраградзе. Выконваў святарскія абавязкі ў Абрамавай пустыні ў Лужскім павеце Петраградскай губерні Кароткі час служыў у Віцебску, у касцёле св. Барбары. У 1925 выкліканы духоўнымі ўладамі ў Ленінград. Узведзены ў сан біскупа ў маі 1926 ў Маскве. Прызначаны апостальскім адміністратарам Мінскім і Магілеўскім.

За рэлігійную дзейнасць пераследаваўся савецкімі ўладамі. Першы раз арыштаваны 16.9.1926. Знаходзіўся ў канцэнтрацыйных лагерах на Салаўках (1927-30). Пасля адбыцця трохгадовага тэрміна вярнуўся ў Магілёў. 9.11.1930 арыштаваны органамі бяспекі другі раз. Да студзеня 1933 знаходзіўся ў сібірскай ссылцы. Вызвалены ў выніку абмену палітычнымі вязнямі паміж урадамі Латвіі і СССР.

У перадваенны час служыў духоўнікам у Рыжскай духоўнай каталіцкай семінарыі і выкладаў на тэалагічным факультэце Рыжскага ўніверсітэта. У гады Другой сусветнай вайны жыў у Латвіі. З 1944 г. — у эміграцыі. Духоўны «патрон» беларускага студэнцкага асяродка ў Лювенскім каталіцкім універсітэце (Бельгія). У 1952 вышэйшымі духоўнымі ўладамі Ватыкана прызначаны апостальскім візітатарам для беларусаў-католікаў у Заходняй Еўропе. Прымаў удзел у культурным і нацыянальна-рэлігійным жыцці беларускага замежжа. Аказваў матэрыяльную падтрымку беларускім рэлігійным перыядычным выданням («Źnič», «Божым шляхам» і інш.).

Зноскі

1 2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
↑ Boleslas Sloskans // ODIS — 2003.

Літаратура

Беларускія рэлігійныя дзеячы XX ст.: Жыццярысы, мартыралогія, успаміны. / Аўтар-укладальнік: Ю. Гарбінскі. — Мн.-Мюнхен: Беларускі кнігазбор, 1999. ISBN 985-6318-65-3
Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 2 / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Смаленск, 2003.
Горошко Л. Судьба епископа — судьба церкви // Деды: дайджест публикаций о беларусской истории. Выпуски 1-5 / Составление, научное редактирование А. Е. Тараса. — Мн,: Харвест, 2013. — С. 903—930. ISBN 978-985-18-2215-3

Спасылкі

Hostia pro fratribus. Par Bīskapu Boļeslavu Sloskānu Архівавана 9 снежня 2012. (лат.)
Bishop Boleslas Sloskans (англ.)
M. DANGOISSE Mgr SLOSKANS, évêque letton et " martyr " (1893—1981)(недаступная спасылка) (фр.)
S. VAN CALSTER et de D. HANSSENS, o.s.b., L’anéantissement silencieux: Mgr. Boleslas Sloskans, 1893—1981, coll. Témoins de l’Amour, éd. Pierre Téqui, 108 pp., 2000 ISBN 9782740307632 ISBN 2-7403-0763-2 (фр.)