У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Стодала.
А́ўрэль Бо́леслаў Сто́дала (англ.: Aurel Stodola, 1859—1942) — славацкі вучоны, педагог, інжынер-канструктар. Заснавальнік прыкладной тэрмадынамікі, турбінабудавання.
З 1877 года вывучаў машынабудаванне ў Політэхнічнай школе ў Будапешце, затым, ў 1878 годзе ў Політэхнічным інстытуце ў Цюрыху, дзе атрымаў дыплом з адзнакай ў 1881 годзе. Пасля заканчэння вучобы дапамог аднавіць разбураную пажарам вытворчасць на гарбарным заводзе свайго бацькі. З 1884 па 1892 год працаваў на машынабудаўнічым заводзе Ruston ў Празе.
З сакавіка 1892 года быў прафесарам у галіне машынабудавання ў Швейцарскім політэхнічным інстытуце (цяпер — швейцарская вышэйшая тэхнічная школа Цюрыха). Адным з яго студэнтаў быў Альберт Эйнштэйн.[4]
У 1892 годзе Стодала заснаваў турбомашинную лабараторыю, вядомую ў цяперашні час як en:Laboratory for Energy Conversion. Стаў вядомы як спецыяліст у галіне турбамашын і цеплавых рухавікоў. Сфармуляваў названы яго імем закон аб прадукцыйнасці турбін. Кансультацыі Стодалы згулялі важную ролю пры стварэнні Генры Зоэлі у 1903 годзе яго першай шматступеннай турбіны і Гансам Хольцвартам ў 1905 годзе першай гатовай да вытворчасці газавай турбіны.
У 1903 годзе апублікаваў кнігу Die Dampfturbinen Und Die Aussichten Der Wärmekraftmaschinen: Versuche Und Studien, у якой разгледжана тэрмадынаміка турбін, паднятыя тэмы газадынамікі, вібратрываласці, супраціўлення матэрыялаў элементаў канструкцый, у тым ліку хуткаабарочваюшчыхся, канцэнтрацыі механічных напружанняў на адтулінах.[5]
Распрацавалі пратэз рукі ў супрацоўніцтве з Фердынандам Заўэрбрухам.
Напісаў кнігу «Думкі аб веры з кропкі гледжання інжынера» (Springer-Verlag, 1931). Акрамя таго, ён займаўся філасофскімі і эканамічнымі пытаннямі і перапісваўся з Альбертам Эйнштэйнам і Альбертам Швейцэрам.
Пасля выхаду на пенсію ў 1929 годзе працягваў весці даследаванні.
Браты: Корнэль Мілан(руск.) бел. і Эміл Стодала(руск.) бел..