Апо́рная ры́фма — рыфма, у якой супадаюць націскныя, г. зв. апорныя, склады (пераднаціскны зычны і націскны галосны), у той час як паслянаціскныя склады не супадаюць. Ужываўся гэты від рыфмы даволі шырока яшчэ ў беларускім фальклоры:
Ой, брат не брат — татарын: Прадаў сястрыньку за талер. Асаблівае пашырэнне апорная рыфма набыла ў сучаснай паэзіі:
З палёгкай тузануўся поезд і стаў… Я выйшаў на перон. Блішчалі рэйкі, нібы полаз блішчыць зімоваю парой. (А. Вярцінскі «Начны бераг») Вельмі часта сугучнасць апорных націскных складоў узбагачаецца за кошт супадзення асобных паслянаціскных і пераднаціскных гукаў. Такія ўзбагачаныя апорныя рыфмы гучаць выразна, своеасабліва: