У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Тышкевіч. .mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}
Антоні Дамінік Тышкевіч (1692 — 31 студзеня 1762) — рэлігійны і дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Сакратар вялікі літоўскі (1736—1740), жамойцкі біскуп (з 1740).
З лагойскай лініі роду Тышкевічаў герба «Ляліва», сын Эмануэля Уладзіслава і Соф’і з Вянцлаўскіх. Меў братоў Казіміра, Тэадора і Міхала Яна. Успадкаваў ад бацькі тытул графа.
Навучаўся ў Віленскім універсітэце, атрымаў ступень доктара філасофіі. З 1725 віленскі канцлер і канонік, а з 1739 — кіеўскі суфраган[2].
Па прызначэнні на Жамойцкую кафедру апекваўся семінарыяй у Варнях.
У 1744 атрымаў Ордэн Белага Арла.