У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Крылоў. Аляксей Мікалаевіч Крылоў (руск.: Алексе́й Никола́евич Крыло́в; 3 [15] жніўня 1863, Вісяга, Алатырскі павет, Сімбірская губерня — 26 кастрычніка 1945, Ленінград) — рускі і савецкі матэматык, механік і караблебудаўнік; акадэмік Пецярбургскай АН / РАН / АН СССР (з 1916 года; член-карэспандэнт з 1914 года); прафесар Марской акадэміі; генерал флоту (1916), генерал для асаблівых даручэнняў пры марскім міністры Расійскай імперыі (1911). Ганаровы член замежных навуковых і інжынерных таварыстваў.
Заснавальнік сучаснай расійскай школы караблебудавання, развітой затым П. Ф. Папковічам(руск.) бел., В. Л. Паздзюніным(руск.) бел., Ю. А. Шыманскім(руск.) бел. і інш. Аўтар класічных прац па тэорыі ваганняў карабля на хваляванні, па будаўнічай механіцы карабля, тэорыі вібрацыі суднаў і іх непатапляльнасці, па тэорыі гіраскопаў, знешняй балістыцы, матэматычнаму аналізу і механіцы ў дадатку да караблебудавання, па гісторыі фізіка-матэматычных і тэхнічных навук і інш. Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі РСФСР. Лаўрэат Сталінскай прэміі (1941), Герой Сацыялістычнай Працы (1943).