Аляксандр Поп, Поўп (англ.: Alexander Pope) (21 мая 1688, Лондан — 30 мая 1744, Твікэнэм) — англійскі пісьменнік; прадстаўнік Асветніцтва. Дэбютаваў у жанры вершаванай пастаралі, прадоўжыў традыцыі «Буколік» (зборнік «Пастаралі», 1704 г.; паэма «Віндзорскі лес», 1713 г.). Паэма «Спроба пра крытыку» (1711 г.) — маніфест англійскага асветніцтва класіцызму. Майстар сатыры і лёгкай, іранічнай, вытанчанай паэзіі ракако (іроікамічныя паэмы «Выкраданне кудзеру», 1712 г.; «Дунсіяда», 1728 г.; «Новая Дунсіяда», 1742 г.). Вяршыня творчасці — філасоўская паэма «Спроба пра чалавека» (1732—1734 гг.) — вершаванае выкладанне ідэй Дж. Лока і А.Шэфтсберы. Аўтар сатыр і эпіграм, перакладаў «Іліяды» і «Адысеі» Гамера.