У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Казыра.
Аляксандр Аляксеевіч Казы́ра[1] (17 чэрвеня 1943 — 5 кастрычніка 1997) — вучоны-хімік, доктар хімічных навук (1997).
Нарадзіўся ў вёсцы Негрымава Навагрудскага раёна Баранавіцкай вобласці (цяпер у Гродзенскай вобласці Беларусі). У 1965 годзе скончыў хімічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта, аспірантуру пры кафедры фізічнай хіміі[2]. Застаўся працаваць ва ўніверсітэце. Адначасова з 1991 г. працаваў у Навукова-даследчым інстытуце фізіка-хімічных праблем БДУ. У 1974 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю, у 1997 годзе — доктарскую.
Вучонаму належаць навуковыя працы па тэрмадынаміцы арганічных рэчываў і сплаваў, эксперыментальных метадах хімічнай тэрмадынамікі, тэрмадынамічных уласцівасцях прадуктаў прамысловага арганічнага сінтэзу і інш. Распрацаваў методыкі вымярэння цеплаёмістасці і ціску насычанай пары арганічных рэчываў, выканаў тэрмадынамічны аналіз рэакцый амідаў, кіслот, эфіраў, кетонаў і г.д.[2]
Аўтар больш за 120[2] навуковых прац. Сярод апублікаванага: