У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Малевіч.
Аляксандр Іванавіч Малевіч (15 сакавіка 1920, вёска Ліпск, Ляхавіцкі раён, Брэсцкая вобласць — 29 мая 1994) — разведчык ўзвода разведкі; камандзір стралковага аддзялення 642-га стралковага палка 200-й стралковай дывізіі 2-га Беларускага фронту, яфрэйтар. Поўны кавалер ордэна Славы.
Нарадзіўся 15 сакавіка 1920 года ў вёсцы Ліпск Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці ў сялянскай сям’і. Беларус. Скончыў 5 класаў.
У перыяд часовай акупацыі Беларусі варожымі захопнікамі Аляксандр Малевіч з сакавіка 1942 года быў сувязным партызанскага атрада, а затым ваяваў у яго складзе.
У Чырвоную Армію прызваны 26 верасня 1944 года. На фронце ў Вялікую Айчынную вайну са студзеня 1945 года. Першы бой, як воін Чырвонай Арміі прыняў 14 студзеня 1945 года.
Разведчык ўзвода разведкі 642-га стралковага палка чырвонаармеец Аляксандр Малевіч 3 сакавіка 1945 года ў баі за населены пункт Ной-Паршэсніца, размешчаным на паўночным захадзе ад польскага горада Хойніцэ, у крытычны момант замяніў выбылага са строю камандзіра аддзялення, сам быў паранены, але поля бою не пакінуў.
Загадам па 22-й стралковай дывізіі № 032 ад 20 сакавіка 1945 года чырвонаармеец Малевіч Аляксандр Іванавіч узнагароджаны ордэнам Славы 3-й ступені[1].
Камандзір стралковага аддзялення 642-га стралковага палка чырвонаармеец Аляксандр Малевіч 23 сакавіка 1945 года на паўночным захадзе ад горада Данцыга, першым уварваўся ў траншэю праціўніка, выбіў яго адтуль, асабіста знішчыў чатырнаццаць праціўнікаў і васемнаццаць узяў у палон.
Загадам па 49-й арміі № 038 ад 5 красавіка 1945 года чырвонаармеец Малевіч Аляксандр Іванавіч узнагароджаны ордэнам Славы 2-й ступені[1].
1 мая 1945 года на тэрыторыі Германіі камандзір стралковага аддзялення 642-га стралковага палка яфрэйтар Аляксандр Малевіч з байцамі даручанага яму аддзялення ўзяў у палон паўтары сотні варожых салдатаў.
У тыя ж майскія дні 1945 года ў раёне населенага пункта Райнсберг падчас бою яфрэйтар Малевіч першым уварваўся ў траншэю ворага, асабіста забіў звыш дзесяці праціўнікаў і некалькіх узяў у палон.
31 мая 1945 года камандуючы 2-м Беларускім фронтам Маршал Савецкага Саюза Ракасоўскі падпісаў прадстаўленне аб узнагароджанні Аляксандра Малевіча ордэнам Славы 1-й ступені[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 29 чэрвеня 1945 года за ўзорнае выкананне заданняў камандавання ў баях з нямецка-варожымі захопнікамі яфрэйтар Малевіч Аляксандр Іванавіч узнагароджаны ордэнам Славы 1-й ступені, стаўшы поўным кавалерам ордэна Славы[1].
У 1946 годзе старшына Малевіч А. І., двойчы паранены і кантужаны за гады вайны, дэмабілізаваны. Жыў у роднай вёсцы. Працаваў лесніком Гараднічаскага лясніцтва. Памёр 29 мая 1994 года.
Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны 1-й ступені, Славы 1-й, 2-й і 3-й ступені, медалямі[1].
Александр Иванович Малевич на сайце «Героі краіны»
Тэмы гэтай старонкі (27):