Альберт Генрыхавіч Офенберг (1831 — ?) — расійскі ваенны і дзяржаўны дзеяч, генерал-маёр (1880). З баронскага роду Офенбергаў.
Выхоўваўся ў Імператарскім вучылішчы правазнаўства, скончыў курс Мікалаеўскай акадэміі Генеральнага штаба па 2-м разрадзе. Уступіў у грамадзянскую службу служачым Урадаўнічага Сената ў чыне губернскага сакратара 13 ліпеня 1852. Ваенную службу пачаў з красавіка 1854 у званні ўнтэр-афіцэра ў 5-м гусарскім Александрыйскім палку яго імператарскай высокасці вялікага князя Мікалая Мікалаевіча-старэйшага. Удзельнік Крымскай вайны 1853—1856 на Балканскім паўвостраве і задушэння паўстання 1863—1864. Прызначаны флігель-ад’ютантам да Яго Імператарскай Вялікасці ў 1871, прызначаны камандзірам 2-га дывізіёна ў снежні 1873.
29 мая 1874 прызначаны выконваючым абавязкі ваеннага губернатара Амурскай вобласці і камандуючым войскамі з пакіданнем у званні флігель-ад’ютанта. У яго кіраванне зачынілася вядомая на ўвесь Далёкі Усход Вестманская ветэрынарная школа. Была адчынена мужчынская прагімназія. Пры ім у 1876 праводзіўся агляд войска баронам Фрыдэрыксам. Насельніцтва перажыло паводку і спадарожнае спусташэнне гаспадарак. Упершыню была праведзена мабілізацыя двух пешых батальёнаў у сувязі з руска-турэцкай вайной і іх перадыслакацыя ў Прымор’е. Іншымі найбольш значнымі падзеямі сталі рэформа войска паводле Пастановы 1879 і складанне з насельніцтва 250 тысяч рублёў абавязку скарбу, але яго ўдзел у гэтым быў мінімальным. Прызначаны за адрозненне ў службе ў генерал-маёры з звальненнем, паводле яго прашэння, ад займанае пасады і залічэннем у ваенную кавалерыю ў 1880.
З 1881 прыкамандзіраваны да войскаў Віленскай ваеннай акругі. Па звальненні жыў у Санкт-Пецярбургу і да пачатку XX ст. быў апякуном устаноў адукацыі Благавешчанска.
Кавалер ордэнаў Св. Уладзіміра 3-й і 4-й ст. з мячамі і бантам, Св. Станіслава 2-й ст. з імператарскай каронай і 3-й ст., знака адрознення Ваеннага ордэна Св. Георгія N96646. Меў медалі ў памяць вайны 1853—1856 гг. і «За ўтаймаванне польскага мецяжу».