У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Петушкоў.
Адам Захаравіч Петушкоў (1918—1976) — палкоўнік Савецкай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).
Адам Петушкоў нарадзіўся 22 красавіка 1918 года ў вёсцы Фядотава Буда (цяпер Клімавіцкі раён Магілёўскай вобласці Беларусі) у сям’і селяніна. Скончыў Рагачоўскае педагагічнае вучылішча, пасля чаго працаваў настаўнікам. У 1940 годзе Петушкоў быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. У 1942 годзе ён скончыў Пушкінскае танкавае вучылішча. З кастрычніка 1943 года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. У званні старшага лейтэнанта Петушкоў камандаваў танкавым узводам 166-га асобнага інжынерна-танкавага палка 3-й гвардзейскай танкавай арміі(руск.) бел. 1-га Украінскага фронту. Вызначыўся падчас вызвалення Кіева[1].
3 лістапада 1943 года ўзвод Петушкова зрабіў праходы для танкаў у мінных палях да паўночным захадзе ад Кіева. 4 лістапада, знаходзячыся ў перадавым атрадзе, Петушкоў першым прарваўся ў сяло Святошына (цяпер — у межах Кіева). 6 лістапада ўзвод Петушкова уварваўся на паўночную ўскраіну вёскі Глеваха Васылькіўскага раёна Кіеўскай вобласці. У баі узводам было падбіта штурмавая гармата, знішчана вялікая колькасць жывой сілы і баявой тэхнікі праціўніка[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 10 студзеня 1944 года за «мужнасць і гераізм, праяўленыя пры вызваленні Кіева ад нямецкіх захопнікаў», старшы лейтэнант Адам Петушкоў быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медаля «Залатая Зорка» за нумарам 2235[1][2].
У 1947 годзе Петушкоў скончыў Ваенную акадэмію бранетанкавых і механізаваных войскаў(руск.) бел.. У 1969 годзе ў званні палкоўніка Петушкоў быў звольнены ў запас. Пражываў і працаваў у Кіеве, памёр 25 ліпеня 1976 года, пахаваны на Лук’янаўскіх ваенных могілках(руск.) бел.[1].
Быў таксама узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі і шэрагам медалёў[1].