wd wp Пошук: ⬜

Агасціна Маньяні

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Маньяні.

Агасціна Маньяні (італ.: Agostino Magnani, лац.: Augustinus Magnani, польск.: Augustyn Magnani; 28 жніўня 1746, Балоння, Італія — 21 красавіка 1791, Чачэрск [1]) — езуіцкі святар і педагог.

Уступіў у Таварыства Ісуса 12 кастрычніка 1762 г. у Венецыянскай правінцыі. У канцы 1782 г. або ў пачатку 1783 г. пераехаў на Беларусь [1][2]. Прафесар этыкі ў Полацкім езуіцкім калегіуме (1782/1783 навучальны год). (М. Інглот таксама пазначае, што А. Маньяні выкладаў у Полацку тэалогію[3].) 15 жніўня 1783 г. даў манаскія абяцанні[4]. Памочнік магістра навіцыяту ў Полацку (1784—1786). Прафесар рыторыкі і паэтыкі ў Магілёўскім езуіцкім калегіуме (1787—1789), прафесар школ у Чачэрску (1789—1791)[1].

Зноскі

1 2 3 Grzebień, L. (Ed.), Encyklopedia Wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy, 1996.
↑ Инглот, М. Общество Иисуса в Российской Империи (1772—1820 гг.) и его роль в повсеместном восстановлении Ордена во всем мире / М. Инглот; пер. А. Н. Коваля. — М. : Институт философии, теологии и истории св. Фомы, 2004. — С. 134.
↑ Инглот, М. Общество Иисуса в Российской Империи (1772—1820 гг.) и его роль в повсеместном восстановлении Ордена во всем мире / М. Инглот; пер. А. Н. Коваля. — М. : Институт философии, теологии и истории св. Фомы, 2004. — С. 140.
↑ Catalogus Personarum et Officiorum Societatis Jesu in Albarussia in annum 1788.

Инглот, М. Общество Иисуса в Российской Империи (1772—1820 гг.) и его роль в повсеместном восстановлении Ордена во всем мире / М. Инглот; пер. А. Н. Коваля. — М. : Институт философии, теологии и истории св. Фомы, 2004. — 632 с.
Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564—1995 / оprac. L. Grzebień(польск.) бел.. — Kraków: Wyd-wo WAM, 1996. — 882 s.