Абсцэс лёгкага — некроз лёгкага і ўзнікненне абмежаванай поласці (больш 2 см[3]), якая ўтвараецца ў выніку гнойнага расплаўлення лёгачнай тканкі. Узбуджальнік - розныя мікраарганізмы (часцей за ўсё залацісты стафілакок). Характэрна зніжэнне агульных і мясцовых ахоўных функцый арганізма з-за траплення ў лёгкія і бронхі іншародных цел, слізі, ванітаў - пры алкагольным ап’яненні, пасля сутаргавага прыпадку або ў несвядомым стане. Спрыяюць хранічныя захворванні і інфекцыі (цукровы дыябет, хваробы крыві), парушэнне дрэнажнай функцыі бронхаў, працяглы прыём глюкакартыкоідаў, цытастатыкаў і імунадэпрэсантаў.
Прычынай часцей за ўсё з’яўляецца:
Непрамыя прычыны:
Абсцэс лёгкага можа быць: ускладненнем інфаркту лёгкага, распадам ракавай пухліны ў лёгкім.
Часцей сустракаецца ў мужчын сярэдняга ўзросту, 2/3 хворых злоўжываюць алкаголем. Хвароба пачынаецца востра: дрыжыкі, павышэнне тэмпературы, болі ў грудзях. Пасля прарыву гною ў бронху выдзяляецца вялікая колькасць гнойнай макроты, часам з прымешкай крыві і непрыемным пахам. Над зонай пашкоджання лёгкіх спачатку выслухоўваюцца саслабленае дыханне, пасля прарыву абсцэсу - бранхіяльнае дыханне і вільготныя хрыпы. На працягу 1-3 месяцаў можа наступіць шчасны зыход: танкасценныя кіста ў лёгкім або ачаговы пнеўмасклероз; неспрыяльны зыход - абсцэс становіцца хранічным.
Антыбіётыкі ў вялікіх дозах, стымуляванне ахоўных сіл арганізма (высокакаларыйнае харчаванне, бялкі, вітаміны, левамізол, Т-актывін, антыстафілакокавая плазма і гамаглабулін, гемасорбцыя, плазмаферэз). Пры неэфектыўнасці праз 2-3 месяцы — хірургічнае лячэнне. Своечасова пачатае лячэнне звычайна прыводзіць да акрыяння. Пры неэфектыўнасці лячэння на працягу 6-8 тыдняў хворага неабходна шпіталізаваць у хірургічны стацыянар для правядзення бронхоскопического дрэнажу або аперацыі.