wd wp Пошук:
    ⬜

    Яўген Аляксандравіч Чычваркін

    У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Чычваркін. Яўге́н Алякса́ндравіч Чычва́ркін (10 верасня 1974, Ленінград) — расійскі мільянер, прадпрымальнік, засноўнік і былы саўладальнік сеткі салонаў сотавай сувязі «Евросеть», некаторы час лідар маскоўскага аддзялення апазіцыйнай партыі «Саюз правых сіл». Палітычны эмігрант[1]. З канца 2008 года пражывае ў Вялікабрытаніі, дзе заснаваў брэнд віна «Hedonism Wines»[2].

    У кастрычніку 2011 года Яўген Чычваркін быў адзначаны Анастасіяй Жохавай, рэдактарам рускай версіі часопіса «Форбс» як адзін з 9 самых незвычайных расійскіх бізнесменаў — дзівакоў і эксцэнтрыкаў[3].

    Біяграфія

    Яўген Чычваркін нарадзіўся 10 верасня 1974 года. Паводле ўласнага прызнання[4] «фізічна з’явіўся на свет» у Ленінградзе. Большасць крыніц паказвае горадам нараджэння Маскву[5][6] (прамая цытата Чычваркіна: «Фармальна я з’явіўся на свет у Ленінградзе, а зарэгістраваны ў Маскве (мама — ленінградка, тата — масквіч)»[7]). Яго бацька працаваў грамадзянскім лётчыкам, а маці — інжынерам-эканамістам у Міністэрстве знешняга гандлю СССР (пазней у Міністэрстве прамысловасці і гандлю[6]). Кажучы аб этнічных каранях, Чычваркін паказваў, што яго прапрадзед быў мокша[8].

    Пасля заканчэння маскоўскай школы № 28[9] у 1991 годзе Чычваркін паступіў у Дзяржаўную акадэмію кіравання, якую скончыў у 1996 годзе, атрымаўшы дыплом па спецыяльнасці «Эканоміка кіравання на аўтатранспарце» [5][6]. У гэты ж час займаўся гандлем на рэчавых рынках[5].

    З 1996 па 1998 год вучыўся ў аспірантуры акадэміі[5].

    2 красавіка 1997 года разам з сябрам Цімурам Арцем’евым стварыў кампанію «Евросеть», якая пасля стала найбуйнейшым расійскім сотавым рытэйлерам[5][6][10].

    Чычваркін на Прэміі Рунэта-2008

    2 верасня 2008 года супрацоўнікі праваахоўных органаў правялі ператрус у цэнтральным офісе кампаніі «Евросеть», які быў звязаны з расследаваннем справы аб выкраданні ў 2003 годзе былога экспедытара кампаніі «Евросеть» Андрэя Уласкіна, якога схапіла служба бяспекі кампаніі падчас крадзяжоў сотавых тэлефонаў[11]. 22 верасня 2008 разам з Цімурам Арцем’евым падпісаў пагадненне аб продажы 100 % кампаніі «Евросеть» інвестыцыйнай кампаніі ANN, якую ўзначальваў прадпрымальнікам Аляксандрам Мамутам[12][13]. 24 кастрычніка 50 % мінус адна акцыя кампаніі «Евросеть» былі набытыя ў кампаніі ANN кампаніяй «Вымпел-Коммуникации»[14]. Здзелка па продажы была завершана 3 лютага 2011 года[15].

    У 2008 годзе выступіў у падтрымку Уладзіміра Пуціна і Дзмітрыя Мядзведзева[16].

    16 лістапада 2008 года Чычваркін ўзначаліў яшчэ незарэгістраванае Маскоўскае гарадское аддзяленне партыі «Правая справа»[17]. Таксама ён быў прызначаны адказным за брэндынг партыі[18].

    20 лістапада 2008 года стала вядома аб тым, што Чычваркін пакінуў пасаду старшыні савета дырэктараў кампаніі «Евросеть»[19].

    Да свайго ад’езду з краіны жыў на Рублёўцы ў Жукаўцы. 22 снежня 2008 года вылецеў у Лондан[20]. У студзені 2009 года Следчы камітэт пры пракуратуры Расійскай Федэрацыі распачаў у дачыненні да Чычваркіна крымінальную справу.

    2 сакавіка 2010 года заявіў аб тым, што просіць больш не асацыяваць яго з партыяй «Правая справа», так як працаваць у праекце з-за мяжы не атрымліваецца[21].

    3 красавіка 2010 года 60-гадовую маці Чычваркіна, Людмілу, знайшлідома мёртвай. Згодна з папярэднім заключэннем судмедэкспертаў, Чычваркіна ўпала і ўдарылася аб край стала скронню[22], аднак Яўген Чычваркін лічыць, што гэта было забойства[23].

    11 мая 2010 года ў сваім блогу ў праекце «Сноб» апублікаваў зварот да прэзідэнта Расіі Дзмітрыя Мядзведзева, у якім зноў абвінаваціў МУС Расіі ў запалохванні і вымагальніцтве ў яго грошай за продаж кампаніі «Евросеть» у 2008 годзе, а таксама абвінаваціў пэнітэнцыярную сістэму ў змесце зняволеных у нечалавечых умовах — у былога кіраўніка службы бяспекі кампаніі «Евросеть» Барыса Левіна за час зняволення з 2008 года выявілі гепатыт C[24].

    30 мая 2010 года падчас мітынгу «Маскоўскае чаяванне»[25], які праводзіўся Лібертарыянскай партыяй Расіі, была арганізавана тэлефонная прамая лінія з Чычваркіным, падчас якой ён падтрымаў акцыю ў абарону свабоднай эканомікі[26].

    31 жніўня 2010 года Чычваркін прыняў удзел у мітынгу ў абарону 31-га артыкулу Канстытуцыі РФ перад будынкам расійскага пасольства ў Лондане[27].

    У студзені 2011 года Следчы камітэт Расійскай Федэрацыі спыніў крымінальную справу ў дачыненні да Чычваркіна. Тым не менш, Чычваркін заявіў, што асцерагаецца вяртацца ў Расію з-за магчымасці новых пераследаў[28].

    З сакавіка 2012 года разам са сваім сябрам Цімурам Арцем’евым у Лондане адкрывае вінны бізнес «Hedonism Drinks Ltd», дзе Цімур з’яўляецца ўладальнікам кампаніі, а Чычваркін выступае асноўным інвестарам[29][30].

    У канцы 2012 года заявіў, што, магчыма, вернецца ў Расію «праз 5—6 гадоў»[31]. Сваё вяртанне ў Расію Чычваркін дапускае толькі ў выпадку змены дзеючага рэжыму[30].

    З’яўляўся прыхільнікам украінскага Еўрамайдана. Пасля змены ўлады ва Украіне ў 2014 годзе, Чычваркін звяртаўся да Прэзідэнта Украіны Пятра Парашэнкі з просьбай ўключыць яго ў «каманду рэфарматараў». Паслядоўны крытык Прэзідэнта Расіі Уладзіміра Пуціна, палітыкі Расіі ў дачыненні да Украіны і анексіі Крыма.

    7 ліпеня 2015 года сустрэўся з прэм’ер-міністрам Украіны Арсеніем Яцанюком, пасля чаго ў СМІ з’явіліся паведамленні аб яго магчымым прызначэнні кіраўніком Укрнафты[32][33], але гэта не адбылося[34].

    Крымінальны пераслед

    14 студзеня 2009 года следства вынесла пастанову аб прыцягненні Яўгена Чычваркіна ў якасці абвінавачанага. Яму інкрымінавалі частку 3 артыкула 126 (выкраданне чалавека) і пункты «а», «б» часткі 3 артыкула 163 (вымагальніцтва) Крымінальнага кодэкса. У канцы снежня-пачатку студзеня Чычваркін некалькі разоў накіроўваліся позвы з выклікам на допыт, але паколькі звязацца з ім следства не змагло, яго абвінавацілі завочна. Пасля гэтага ён быў абвешчаны ў федэральны вышук[35].

    28 студзеня 2009 года Басманны раённы суд горада Масквы санкцыянаваў завочны арышт Чычваркіна[36]. 2 сакавіка судовая калегія Маскоўскага гарадскога суда вызначыла пастанову Басманнага суда пакінуць без змены, а касацыйныя скаргі адвакатаў — без задавальнення[37].

    12 сакавіка Чычваркін быў абвешчаны ў міжнародны вышук[38].

    17 чэрвеня 2009 года Генеральная пракуратура накіравала ў Вялікабрытанію запыт аб экстрадыцыі Чычваркіна[39]. 27 жніўня Вестмінстэрскі магістрацкі суд выпісаў ордэр на арышт, які абавязвае яго з’явіцца ў суд[40]. 7 верасня Чычваркін быў прымусова дастаўлены ў суд, але ў той жа дзень адпушчаны пад заклад у памеры 100 000 фунтаў стэрлінгаў[41]. 22 верасня прайшлі слуханні аб экстрадыцыі, суддзя прызначыў разгляд справы па сутнасці на 1 снежня, Чычваркін зноў быў адпушчаны пад раней унесены заклад у 100 000 фунтаў стэрлінгаў, у яго былі канфіскаваныя дакументы, якія даюць права на замежныя паездкі[42]. 1 снежня Вестмінстэрскі магістрацкі суд перанёс слуханні па справе аб экстрадыцыі на 2 жніўня 2010 года, задаволіўшы хадайніцтва абароны, якая запатрабавала дадатковага часу для перакладу з рускай мовы на англійскую вялікай колькасці дакументаў па справе, а таксама падрыхтоўкі спісу сведкаў, якіх адвакаты маюць намер выклікаць у суд[43].

    2 жніўня 2010 года Вестмінстэрскі магістрацкі суд перанёс слуханні па справе аб экстрадыцыі Чычваркіна на 13 верасня[44]. 13 верасня Вестмінстэрскі магістрацкі суд прызначыў асноўныя слуханні па справе аб экстрадыцыі Чычваркіна на 21 сакавіка 2011 года[45].

    24 студзеня 2011 года Следчы камітэт Расійскай Федэрацыі спыніў крымінальную справу ў дачыненні да Чычваркіна[46], 26 студзеня быў спынены яго міжнародны вышук[47], а 17 лютага Вестмінстэрскі магістрацкі суд закрыў справу аб экстрадыцыі[48].

    Эканамічныя і палітычныя погляды

    Прытрымліваецца либертарианских эканамічных і палітычных поглядаў[49]. На інаўгурацыі Дзмітрыя Мядзведзева Яўген падарыў яму раман Айн Рэнд «Атлант расправіў плечы»[50]. У сваім блогу ў 2008 годзе пісаў пра гэты раман:

    Айн Рэнд «Атлант расправіў плечы». Аб гэтай кнізе я б хацеў сказаць асоба. Гэта сапраўдная Біблія прадпрымальніцтва. Яна пісалася 12 гадоў нашай былой суайчынніцай Алісай Розенбаум і была апублікаваная ў 1957 годзе. Я думаю, што гэта самы магутны твор, і па сваёй сутнасці і па значэнні, напісаны ў 20 стагоддзі. Нягледзячы на ​​тое, што раман рэальна вельмі вялікі, ён карыстаецца пастаянным попытам. За ўсе гэтыя гады было прададзена больш за 5 млн асобнікаў і да гэтага часу прадаецца больш за 100 тыс. асобнікаў у год. Немагчыма распавесці коратка, але асноўная ідэя ў тым, што капіталістычны лад, па сутнасці, з’яўляецца не толькі строем найвышэйшай справядлівасці, але і найвышэйшай маралі. У рамане апісваецца эпічная фантазія пра тое, як сацыял-папулісты прыйшлі да ўлады ЗША, прывёўшы краіну да хаосу, голаду і грамадзянскай вайны. Вельмі натуралістычных апісана скідванне з сябе адказнасці, усё ніжэй і ніжэй па структуры кіравання чыгункі, ад начальніка да п’янага машыніста, што прыводзіць да жудаснай трагедыі ў тунэлі. Вельмі падобна на расійскія рэгіёны ў перыяд разлажэння савецкага ладу. Фінальную прамову Джона Голта Айн Рэнд пісала 5 гадоў. У ёй адлюстравана канцэпцыя рацыянальнага эгаізму і індывідуалізму.

    Прыхільнікамі Айн Рэнд з’яўляюцца Алан Грынспен, Рональд Рэйган. І яшчэ сярод некалькіх млн. Чалавек — у людзей з прыбыткам больш млн. долараў у ЗША, — гэта кніга папулярней, чым Біблія. Настойліва рэкамендую прачытаць гэта геніяльны твор. У кампаніі «Евросеть» гэтую кнігу таксама можна чытаць на працягу працоўнага дня.

    Дык хто ж такі Джон Голт?[51]

    Заўвагі

    1. ↑ Радио Свобода: Евгений Чичваркин: «Путин финансирует войну», 13.08.2014
    2. ↑ «Yevgegy Chichvarkin, Hedonism Wines: In the business of wine retailing» Архівавана 2 лістапада 2012., In2up, 28 September 2012. Retrieved on 28 November 2012.
    3. ↑ Статья на российском сайте журнала «Forbes»: «9 самых необычных российских бизнесменов — сумасбродов, чудаков и эксцентриков. Странности и эпатаж настоящему бизнесмену не помеха: Евгений Чичваркин» — 12.10.2011.
    4. ↑ «Нереальная политика» с Евгением Чичваркиным (нявызн.), НТВ (19 марта 2011). Праверана 21 сакавіка 2011.. В конце первой части.
    5. 1 2 3 4 5 Евгений Чичваркин: В жизни я не отправил ни одного SMS (нявызн.), CNews (23 ноября 2004). Праверана 5 красавіка 2010. Архівавана 10 чэрвеня 2011.
    6. 1 2 3 4 Екатерина Любавина. Сетевик-затейник (нявызн.), Коммерсантъ-Деньги (30 января 2006). Праверана 5 красавіка 2010.
    7. ↑ Программа «Бизнес-секреты с Олегом Тиньковым», выпуск от 17.03.2011(недаступная спасылка)
    8. ↑ «Столица С» «В 2012-м голосовать буду за Ходорковского!»(недаступная спасылка)
    9. ↑ Чичваркин Евгений Александрович (нявызн.). Вести.ру (30 чэрвеня 2009). Праверана 10 ліпеня 2015.
    10. ↑ Дмитрий Захаров. Голая правда «Евросети» (нявызн.), Коммерсантъ-Приложение (3 марта 2005). Праверана 5 красавіка 2010.
    11. ↑ Олег Рубникович, Александра Ходонова. Хищение в человеческом размере (нявызн.), Коммерсантъ (4 сентября 2008). Праверана 5 красавіка 2010.
    12. ↑ «Евросеть» продана Мамуту (нявызн.), Росбалт (22 сентября 2008). Праверана 5 красавіка 2010.
    13. ↑ Анастасия Голицына, Тимофей Дзядко. «Евросеть» куплена Мамутом (нявызн.), Ведомости (22 сентября 2008). Праверана 5 красавіка 2010.
    14. ↑ Александра Ходонова. «Вымпелком» настроил «Евросеть» (нявызн.), Коммерсантъ (27 октября 2008). Праверана 5 красавіка 2010.
    15. ↑ Игорь Цуканов. Мамут оплатил «Евросеть» (нявызн.), Ведомости (4 февраля 2011). Праверана 4 лютага 2011.
    16. ↑ Чичваркин агитирует за Путина и Медведева (видео)
    17. ↑ Мария-Луиза Тирмастэ. Бизнесмены занялись «Правым делом» (нявызн.), Коммерсантъ (17 ноября 2008). Праверана 5 красавіка 2010.
    18. ↑ Чичваркин назначен ответственным за «продвижение» партии «Правое дело» (нявызн.), РИА Новости (19 ноября 2008). Праверана 5 красавіка 2010.
    19. ↑ Александра Ходонова, Тимур Бордюг. Евгений Чичваркин будет наблюдать за «Евросетью» (нявызн.), Коммерсантъ (20 ноября 2008). Праверана 5 красавіка 2010.
    20. ↑ Владислав Трифонов, Мария-Луиза Тирмастэ. Евгения Чичваркина подводили под розыск (нявызн.), Коммерсантъ (24 января 2009). Праверана 5 красавіка 2010.
    21. ↑ Евгений Чичваркин. Не вышло (нявызн.), Живой журнал (2 марта 2010). Праверана 5 красавіка 2010.
    22. ↑ Мать Евгения Чичваркина найдена мертвой в Москве (нявызн.), РИА Новости (4 апреля 2010). Праверана 5 красавіка 2010.
    23. ↑ Евгений Чичваркин не верит в случайность смерти своей матери (нявызн.), Русская служба новостей (4 апреля 2010). Праверана 5 красавіка 2010. Архівавана 7 красавіка 2010.
    24. ↑ Евгений Чичваркин. Обращение к Д. А. Медведеву по поводу здоровья Бориса Левина (нявызн.), Сноб (11 мая 2010). Праверана 4 чэрвеня 2010. Архівавана 14 мая 2010.
    25. ↑ «Московское чаепитие»
    26. ↑ Отчет о третьем «Московском Чаепитии» (нявызн.) (30 мая 2010). Праверана 4 чэрвеня 2010. Архівавана 28 ліпеня 2010.
    27. ↑ Митинг в Лондоне в поддержку «Стратегии 31» собрал известных лиц (нявызн.), РИА Новости (1 сентября 2010). Праверана 24 студзеня 2011.
    28. ↑ Чичваркин опасается возвращаться в Россию (нявызн.), РИА Новости (26 января 2011). Праверана 4 лютага 2011.
    29. ↑ Евгений Чичваркин: «Вино будет приносить мне миллионы фунтов в год» (нявызн.), Slon (20 февраля 2012). Праверана 13 сакавіка 2012.
    30. 1 2 Ушел по-английски Югополис, 23.07.2013
    31. ↑ Евгений Чичваркин: «Я вернусь в Россию через пять лет, потому что тогда случится…» (нявызн.), Знак (3 декабря 2012). Архівавана 11 ліпеня 2015.
    32. ↑
    33. ↑
    34. ↑ Номінаційний комітет КМУ обрав переможця конкурсу на посаду голови правління Укрнафти
    35. ↑ Александр Игорев, Инна Ерохина, Мария-Луиза Тирмастэ. На Евгения Чичваркина расставили «Евросеть» (нявызн.), Коммерсантъ (23 января 2009). Праверана 5 красавіка 2010.
    36. ↑ Суд разрешил заочный арест Евгения Чичваркина (нявызн.), Коммерсантъ-Online (28 января 2009). Праверана 5 красавіка 2010.
    37. ↑ Суд подтвердил законность ареста Евгения Чичваркина (нявызн.), Коммерсантъ-Online (2 марта 2009). Праверана 5 красавіка 2010.
    38. ↑ Владислав Трифонов. Евгения Чичваркина передали Интерполу (нявызн.), Коммерсантъ (12 марта 2009). Праверана 5 красавіка 2010.
    39. ↑ В Великобританию направлен запрос на экстрадицию Евгения Чичваркина (нявызн.), Коммерсантъ-Online (17 июня 2009). Праверана 5 красавіка 2010.
    40. ↑ Владислав Трифонов, Елизавета Кузнецова. Евгению Чичваркину выписан британский ордер (нявызн.), Коммерсантъ (4 сентября 2009). Праверана 5 красавіка 2010.
    41. ↑ Владислав Трифонов, Алёна Миклашевская. Евгений Чичваркин распиарен российским МИДом (нявызн.), Коммерсантъ (11 сентября 2009). Праверана 5 красавіка 2010.
    42. ↑ Александр Смотров. В духе старых добрых экстрадиций (нявызн.), Коммерсантъ (23 сентября 2009). Праверана 5 красавіка 2010.
    43. ↑ Александр Смотров. Дело Евгения Чичваркина перевели на следующий год (нявызн.), Коммерсантъ (2 декабря 2009). Праверана 5 красавіка 2010.
    44. ↑ Александр Смотров. Слушания об экстрадиции Чичваркина в Лондоне отложены до сентября (нявызн.), РИА Новости (2 августа 2010). Праверана 24 студзеня 2011.
    45. ↑ Слушания по делу об экстрадиции Чичваркина пройдут в марте 2011 года (нявызн.), РИА Новости (13 сентября 2010). Праверана 24 студзеня 2011.
    46. ↑ СК РФ прекратил уголовное преследование Чичваркина (нявызн.), РИА Новости (24 января 2011). Праверана 24 студзеня 2011.
    47. ↑ Международный розыск Чичваркина прекращен (нявызн.), РИА Новости (27 января 2011). Праверана 27 студзеня 2011.
    48. ↑ Александр Смотров. Британский суд закрыл дело об экстрадиции Чичваркина в Россию (нявызн.), РИА Новости (14 марта 2011). Праверана 16 сакавіка 2011.
    49. ↑ Евгений Чичваркин о жизни в Лондоне: «Многие боятся, что их рядом со мной увидят»
    50. ↑ Роман Дорохов. 5.2. Панк и политика // Чичваркин и “К”. Лужники - Лондон, или Путь гениального торговца. — Эксмо, 2011. — С. 100 — 103. — 224 с. — (Откровенно о бизнесе). — ISBN 978-5-699-47181-2.
    51. ↑ Атлант расправил плечи

    Літаратура

    Спасылкі

    Тэмы гэтай старонкі (14):
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
    Катэгорыя·Нарадзіліся 10 верасня
    Катэгорыя·Прадпрымальнікі Расіі
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Біяграфіі сучаснікаў
    Катэгорыя·Старонкі з няправільным сінтаксісам спасылак на крыніцы
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Спасылка на Вікісховішча непасрэдна ў артыкуле
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з непрацоўнымі спасылкамі
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы пра асоб, для якіх не існуюць старонкі віду «І. Іпб. Прозвішча»
    Катэгорыя·Нарадзіліся ў Санкт-Пецярбургу
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы пра асоб, для якіх не існуюць старонкі віду «І. Прозвішча»
    Катэгорыя·Палітычныя эмігранты
    Катэгорыя·Асобы
    Катэгорыя·Выпускнікі Дзяржаўнага ўніверсітэта кіравання
    Катэгорыя·Нарадзіліся ў 1974 годзе