У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Грот.
Якаў Карлавіч Грот (15 снежня 1812 — 24 мая 1893) — рускі мовазнавец, гісторык літаратуры, перакладчык.
З абруселых немцаў. Скончыў Царскасельскі ліцэй. Служыў прафесарам рускай мовы і славеснасці ў Гельсінгфорскім універсітэце. З 1862 цалкам прысвяціў сябе працы ў Аддзяленні рускай мовы і славеснасці Пецярбургскай Акадэміі навук. Падрыхтаваны Гротам першы акадэмічны збор сачыненняў Г. Р. Дзяржавіна быў дужа крытычна сустрэты рэвалюцыйна-дэмакратычнымі крытыкамі, у аснове чаго ляжала катэгарычнае непрыманне імі кансерватыўна-дзяржаўнай пазіцыі Грота.
Асаблівае значэнне маюць працы па этымалогіі, лексікаграфіі і граматыцы рускай мовы; у т. л. нарматыўныя кіраўніцтвы «Спрэчныя пытанні рускага правапісу ад Пятра Вялікага дагэтуль» (1873) і «Рускі правапіс» (1875, вытрымаў 22 выданні), якія дзейнічалі да арфаграфічнай рэформы 1917—1918 гадоў. З 1891 узначальваў выданне акадэмічнага «Слоўніка рускай мовы».