Якаў Зусьевіч Жыліцкі (руск.: Яков Зусьевич Жилицкий; нар. 3 кастрычніка 1909, Хойнікі Рэчыцкага павета Мінскай губерні) — савецкі стваральнік тэхналагічных комлексаў машын для апрацоўкі глебы ў садках, для струменевай тэхналогіі ўборкі пладоў і транспарціроўкі ўраджаю з сада. Заслужаны вынаходнік РСФСР (1972). Кандыдат сельскагаспадарчых навук (1954).
У 1937 годзе скончыў Ленінградскі плодаагародніны інстытут. З 1940 года — старшы навуковы супрацоўнік усесаюзнага НДІ садоўніцтва імя І. В. Мічурына, з 1949 да 1976 г. — загадчык аддзялення механізацыі.
Аўтар 130 друкаваных прац, 45 аўтарскіх пасведчанняў на вынаходніцтва.