У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Нікулін.
Ю́рый Уладзі́міравіч Ніку́лін (18 снежня 1921 — 21 жніўня 1997) — савецкі і расійскі акцёр
, цыркавы артыст (клоўн), рэжысёр і тэлевядучы. Народны артыст СССР (1973). Герой Сацыялістычнай Працы (1990).
Нарадзіўся 18 снежня 1921 года ў Дзямідаве (цяпер Смаленскай вобласці). Бацька, Уладзімір Андрэевіч (1898—1964), дэмабілізаваўшыся з Чырвонай Арміі і скончыўшы курсы Палітасветы, уладкаваўся ў драматычны тэатр у Дзямідаве. Тамсама была актрысай і яго маці, Лідзія Іванаўна (1902—1979).
У 1925 годзе яго сям’я перабралася ў Маскву.
8 лістапада 1939 года быў пакліканы ў войска, служыў у 115-м зенітна-артылерыйскім палку. Падчас савецка-фінскай вайны зенітная батарэя, дзе ён служыў, знаходзілася пад Сестрарэцкам і ахоўвала паветраныя падыходы да Ленінграда. У Вялікую Айчынную вайну ваяваў пад Ленінградам да 1943 годзе. Увесну 1943 г. захварэў на запаленне лёгкіх і быў накіраваны ў ленінградскі шпіталь, а адразу пасля выпіскі быў кантужаны падчас авіяналёту. Выпісаўшыся, у жніўні 1943 г. быў накіраваны ў 72-і асобны зенітны дывізіён пад Колпіна. Дэмабілізаваны ў маі 1946 годзе ў званні старэйшага сяржанта; за час вайны быў узнагароджаны медалямі «За адвагу», «За абарону Ленінграда» і «За перамогу над Германіяй». Член ВКП (б) з 1943 годзе[6].
Спрабаваў паступіць ва Усесаюзны дзяржаўны інстытут кінематаграфіі і тэатральныя інстытуты, аднак прыёмныя камісіі не знаходзілі ў яго акцёрскіх здольнасцей. У рэшце рэшт паступіў у студыю клаунады пры Маскоўскім цырку на Цвятным бульвары. Скончыўшы навучанне, стаў працаваць асістэнтам разам з папулярным тады клоўнам Карандашом. Падчас працы пазнаёміўся з Міхалам Шуйдзіным. Разам з Карандашом Нікулін і Шуйдзін неаднаразова ездзілі на гастролі па краіне і набіраліся цыркавога досведу. У 1950-м Шуйдзін і Нікулін разам сышлі ад Карандаша праз працоўны канфлікт[7]. Пачаўшы працаваць самастойна, яны склалі знакаміты клоўнскі дуэт Нікулін і Шуйдзін[6], хоць па характары былі абсалютна розныя.
Нікулін спыніў выступы ў 60-гадовым узросце (1981) і перайшоў на пасаду галоўнага рэжысёра цырку на Цвятным бульвары[8]. З 1982 — дырэктар цырку. Пры ім быў пабудаваны цалкам новы будынак цырку, адкрыты ў 1989 годзе.
У 1949 годзе Юрый Нікулін пазнаёміўся з Таццянай Пакроўскай, якая неўзабаве стала яго жонкай. 14 лістапада 1956 г. у сям’і Нікуліных нарадзіўся сын Максім.
Юрый Уладзіміравіч Нікулін сканаў 21 жніўня 1997 годзе пасля аперацыі на сэрцы і пахаваны на Новадзявочых могілках Масквы.
Юрый Нікулін дэбютаваў у кіно параўнальна позна, у 36-гадовым узросце, і з першых карцінаў зарэкамендаваў сябе непараўнальным рознахарактарным акцёрам. Ён прынёс з цыркавай арэны на экран розныя ролі-маскі, шырока выкарыстоўваючы цыркавую эксцэнтрыку і фактуру (піратэхнік, фільм «Дзеўчына з гітарай», 1958; Клячкін «Непаддаючыеся», 1959; Балбес, «Цалкам сур’ёзна», 1961). Адна з кінанавелаў, «Сабака Барбос і незвычайны крос» рэжысёра Леаніда Гайдая, паклала пачатак ролям, якія забяспечылі акцёру ўсенародную любоў.
Самымі вядомымі фільмамі з удзелам Юрыя Нікуліна з’яўляюцца кінакамедыі «Брыльянтавая рука», «12 крэслаў», «Старыя-разбойнікі».
У апошнія гады жыцця вёў гумарыстычную перадачу «Белы папугай», з’яўляўся адным са сталых удзельнікаў перадачы «У нашу гавань заходзілі караблі».
У 1991 годзе прымаў удзел у апошнім выпуску капітал-шоу «Поле цудаў» з Уладзіславам Лісцевым.
Узнагароджаны двума ордэнамі Леніна (14 лютага 1980, 27 снежня 1990), Айчыннай вайны 2-й ступені (11 сакавіка 1985), Працоўнага Чырвонага Сцяга, ордэнам «Знак Пашаны»; расійскім ордэнам «За заслугі перад Айчынай» 3-й ступені (11 снежня 1996), медалямі, у тым ліку «За працоўную мужнасць» (9 кастрычніка 1958).
Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі РСФСР імя братоў Васільевых (1970), прэміі кінафестывалю «Кінатаўр» у намінацыі «Прэмія прэзыденцкага Савета за творчую кар’еру» (1995)[9].
Народны артст СССР (1973)[6], Герой Сацыялістычнай Працы (1990).
Ля будынку цырку на Цвятным бульвары, дзе Юрый Нікулін адпрацаваў больш за 50 гадоў, у верасні 2000 пастаўлены помнік аўтарства скульптара Рукавішнікава, які выяўляе акцёра побач з аўтамабілем з фільму «Каўказская палонніца».