У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Дрэзен.
Эрнэст Карлавіч Дрэзен (у некаторых крыніцах — Эрнэст Вільгельм[2][3]; 2 [14] лістапада 1892, Лібава — 27 кастрычніка 1937, Масква) — расійскі і савецкі інтэрлінгвіст і эсперанталог, кіраўнік Саюза эсперантыстаў савецкіх рэспублік.
Э. К. Дрэзен з’яўляецца аўтарам каля 50 прац па інтэрлінгвістыцы і эсперанталогіі, а таксама прац па гісторыі расійскага і савецкага эсперанта-руху, якія неаднаразова перавыдаваліся ў розных краінах (а некаторыя з іх пасля расстрэлу Э. К. Дрэзена доўгія гады ляжалі ў савецкім «спецхове»).
Найважнейшая яго праца — «За ўсеагульнай мовай. Тры стагоддзі шуканняў» («эспер.: Historio de la mondolingvo»). У ёй былі дэталёва разабраны шматлікія праекты міжнароднай мовы, пачынаючы са старажытнасці і да 1930-х гадоў. Вялікую цікавасць для гісторыкаў уяўляюць таксама «Аналітычная гісторыя эсперанта-руху» і «У змаганні за СЭСР. Нататкі пра гісторыю савецкага эсперанта-руху».
Па ініцыятыве Э. К. Дрэзена ў 1936 годзе была створана міжнародная група экспертаў па тэрміналогіі ў рамках Міжнароднай арганізацыі па стандартызацыі (у наш час гэта — тэхнічны камітэт ISO/TC 37).
Ажыццяўляў літаратурнае рэдагаванне выдання на эсперанта павесці А. С. Новікава-Прыбоя «Падводнікі» (La Submarinistoj) у 1932 годзе.