У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Шчасце. Шчасце — 1) псіхалагічны стан, пры якім чалавек адчувае ўнутраную задаволенасць умовамі свайго быцця, поўніцу і асэнсаванасць жыцця, і ажыццяўленне свайго прызначэння; 2) эйфарычны стан індывіда падчас фрустрацыі.
Аж да гэтага часу феномен шчасця вывучаецца філасофіяй, этыкай і псіхалогіяй. Аднак з прычыны таго, што канкурэнцыя ідэалогій набывае асабліва востры характар, патрабуецца строга навуковы падыход да дадзеных даследаванняў. Гэта нараджае неабходнасць стварэння асаблівай навукі (напр., «феліцыталогіі» або «эўдэмалогіі»).